Και τελικά γεννιέσαι ή γίνεσαι κακός;

Να σας συστήσουμε τον Μίλαν Μπεργκ, τον νέο ήρωα του Sebastian Fitzek, στο βιβλίο του Αναλφάβητος. Ένα βιβλίο που με βεβαιότητα ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα.

Ο Μίλαν βρίσκεται ξαφνικά μάρτυρας μιας απαγωγής ενός κοριτσιού. Είναι αναλφάβητος, δεν μπορεί να διαβάσει το μήνυμα που έχει γράψει το κοριτσάκι στο πίσω κάθισμα, αλλά η υπόθεση τον στοιχειώνει από την πρώτη στιγμή. Είναι αποφασισμένος να ακολουθήσει τα ίχνη τους, να κάνει οτιδήποτε μπορεί προκειμένου να σώσει το κοριτσάκι.

Η πλοκή, όπως στα περισσότερα βιβλία του Γερμανού best seller συγγραφέα, είναι γρήγορη με πολλές ανατροπές. Το τέλος, δεν μπορείς να το διανοηθείς ακόμη κι αν έχεις «καταπιεί» μια βιβλιοθήκη με βιβλία του Fitzek (αν κάποιος προέβλεψε το τέλος, να μας στείλει ένα μήνυμα ή να γράψει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα να το εκδώσουμε)! Οι δόσεις υπερβολής υπάρχουν, όπως σε όλα τα προηγούμενα μυθιστορήματά του… γιατί στην τελική, πρόκειται ακριβώς για μυθιστόρημα και όχι πραγματική ιστορία.

Ωστόσο, η συγκεκριμένη ιστορία, ο Αναλφάβητος, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι μας άγγιξε περισσότερο από τα προηγούμενα μυθιστορήματα του Fitzek, μας προβλημάτισε και σταθήκαμε σε δύο σημεία: Την απόκρυψη της πραγματικής ταυτότητας και την έννοια του Κακού στους ανθρώπους.

Ο Μίλαν Μπεργκ είναι αναλφάβητος. Και είναι ένα μυστικό που προσπαθεί να κρύψει από όλο τον κόσμο σε μια προσπάθεια να μη στιγματιστεί. Δεν μπορεί να διαβάσει, ούτε και να γράψει και είναι κάτι που βαραίνει τους ώμους του, στοιχειώνει την ψυχή του. Νιώθει μειονεκτικά και φροντίζει στην καθημερινότητά του -χρησιμοποιώντας διάφορα τεχνάσματα- να μην το αποκαλύψει σε κανέναν, ούτε και στην κοπέλα του. Υπάρχουν στιγμές που αμφισβητεί τον ίδιο του τον εαυτό και το πόσα είναι τελικά ικανός να κάνει.

Πόσοι προσπαθούμε να κρύψουμε πράγματα στην καθημερινότητα μας; Οι περισσότεροι έχουν ένα μυστικό βαθιά κρυμμένο, το οποίο όχι απλώς δεν θέλουν να αποκαλύψουν αλλά δεν θέλουν να έρθουν κι αντιμέτωποι με αυτό. Άνθρωποι κρύβουν τον αναλφαβητισμό τους, την καταγωγή τους, την οικογένειά τους, την εργασία τους. Τα κρύβουν και ντρέπονται για αυτά, αντί να έρθουν αντιμέτωποι και να απελευθερωθούν, αγνοώντας την κριτική και τις κοινωνικές συμβάσεις.

Στο δεύτερο σημείο που θέλουμε να σταθούμε και μας προβλημάτισε είναι η έννοια του Κακού. Το ερώτημα που τίθεται είναι αν γεννιέσαι ή γίνεσαι κακός στην πορεία. Πολλά έχουν γραφτεί γύρω από αυτό το ζήτημα. Ο Σωκράτης έλεγε ότι κανένας άνθρωπος δεν είναι από τη φύση του κακός. Άλλοι υποστηρίζουν πως όλα είναι θέμα ανατροφής από την οικογένεια και ορισμένοι, θεωρούν πως ένας άνθρωπος έχει ήδη μια κλίση προς το καλό ή προς το κακό. Το κακό είναι έμφυτο, κληρονομικό ή επίκτητο;

Στο βιβλίο θίγονται επίσης, θέματα όπως η ενοχή και το αν τελικά η άγνοια είναι πραγματικά το μεγαλύτερο δώρο του κόσμου.

Και ασφαλώς, επειδή μιλάμε για μυθιστόρημα του master των ψυχολογικών θρίλερ, το τέλος θα σε αφήσει άναυδο, μετέωρο για μέρες να αναρωτιέσαι και να αναλύεις!

Υ.Γ. Ανακαλύψτε εδώ όλα τα ψυχολογικά θρίλερ του Σεμπάστιαν Φίτζεκ.