Μπορούμε να ξεγελάμε τον εαυτό μας με τις καθημερινές μας συνήθειες, πως τάχα η ζωή μένει στο ίδιο σημείο ή πως υπάρχει κάτι που λέγεται «για πάντα», αλλά η αλήθεια είναι πως στη ζωή υπάρχει μόνο μία σταθερά, κι αυτή είναι η αλλαγή.
Κάθε άνθρωπος έχει βασικές ανάγκες που προσπαθεί καθημερινά να καλύψει και οι οποίες υποκινούν τις αποφάσεις και τις δράσεις του στην προσπάθειά του να τις ικανοποιήσει.
Ο Σενέκας ήταν Ρωμαίος πολιτικός, ρήτορας, δραματουργός και στωικός φιλόσοφος, που έζησε πριν από 2.000 χρόνια. Το έτος 1 μ.Χ. γράφει ένα βιβλίο για το πώς κάποιος να διαχειρίζεται τον θυμό του και σε αυτό περιλαμβάνει ένα κεφάλαιο με συμβουλές για την ανατροφή των παιδιών.
Αν έχετε την αίσθηση πως η εμπιστοσύνη σας έχει προδοθεί, είναι δύσκολο να συγχωρήσετε τον άνθρωπο που σας πλήγωσε και να απαλλαχθείτε από την πίκρα που ως επακόλουθο έχει συσσωρευθεί μέσα σας.
Γράφει η Αλεξία Κουφοπούλου από το τμήμα Δημοσίων Σχέσεων
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που νιώθεις στεναχώρια, απελπισία, θυμό στη σχέση.
Δίνουμε μια συνεχή μάχη: Μεταξύ του Εγωιστικού Εαυτού και του Ηρωικού Εαυτού μας.
«Θα μπορούσε λοιπόν να πει κάποιος πως είσαι ένας μοναχικός λύκος. Πώς νιώθεις γι’ αυτό που μόλις σου είπα; Το δέχεσαι;»
Κάθε ηλικία έχει τα δικά της άγχη.
Μήπως νιώθεις συχνά πως δεν μπορείς να επικοινωνήσεις με τους άλλους; Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί τα πηγαίνεις καλά μόνο με ορισμένους ανθρώπους και με άλλους εκπέμπετε σε διαφορετικά μήκη κύματος;
Kάθε αλλαγή είναι δύσκολη στην αρχή, χαοτική στην πορεία και εξαιρετική στο τέλος.
Αν πείτε σε κάποιον να διαβάσει το βιβλίο που άλλαξε τη ζωή σας, συχνά θα σας απαντήσει με δύο λέξεις που στο μυαλό μου θυμίζουν άσχημη βρισιά.
Όσο κι αν προσπαθούμε να πετύχουμε καλύτερες σχέσεις με τους άλλους και με τον εαυτό μας, δεν υπάρχει σχέση χωρίς προκλήσεις και διαφωνίες.
Υπάρχουν κάποιοι σωστοί και κάποιοι λάθος λόγοι για να είσαι σε σχέση.
Επιβίωση εναντίον ευημερίας.
Στη διάρκεια της ζωής μας περνάμε από διάφορες φάσεις εξέλιξης και σε αυτές τις περιόδους υπάρχουν πολλαπλές μεταβάσεις, οι οποίες συχνά χαρακτηρίζονται ως «κρίσεις».
Η ανάγκη να νιώθουμε συνδεδεμένοι είναι χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Πριν από αρκετά χρόνια, ο φίλος μου ο Τζον Γκρίφιν μου έστειλε ένα μέιλ όπου με ρωτούσε πώς έπρεπε να γυμνάζεται: Έπρεπε να κάνει περισσότερη αεροβική ή περισσότερα βάρη; Ποια ήταν η γνώμη μου;
Να σας συστήσουμε έναν Σκαντζόχοιρο που όλο ήθελε αλλά φοβόταν, μια κότα που ονειρευόταν να πετάξει, ένα Μεγάλο Πάντα που κάνει παρέα και ταξιδεύει με έναν μικρό δράκο και ασφαλώς τον Γλάρο Ιωνάθαν Λίβινγκστον.
