Το βιβλίο που θέλεις να διαβάσουν όσοι αγαπάς (ίσως και κάποιοι που δεν αγαπάς)
Η ανάγκη να νιώθουμε συνδεδεμένοι είναι χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η ανάγκη να νιώθουμε συνδεδεμένοι είναι χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ύπαρξης.
Πριν από αρκετά χρόνια, ο φίλος μου ο Τζον Γκρίφιν μου έστειλε ένα μέιλ όπου με ρωτούσε πώς έπρεπε να γυμνάζεται: Έπρεπε να κάνει περισσότερη αεροβική ή περισσότερα βάρη; Ποια ήταν η γνώμη μου;
Να σας συστήσουμε έναν Σκαντζόχοιρο που όλο ήθελε αλλά φοβότα, μια κότα που ονειρευόταν να πετάξει, ένα Μεγάλο Πάντα που κάνει παρέα και ταξιδεύει με έναν μικρό δράκο και ασφαλώς τον Γλάρο Ιωνάθαν Λίβινγκστον.
Λοιπόν, αυτή είναι μια ερώτηση που ίσως έχετε κάνει στον εαυτό σας. Αλλά είναι μια λάθος ερώτηση.
Το πού μεγαλώνετε, με ποιους μεγαλώνετε και όλα όσα βιώνετε στην οικογενειακή σας ζωή έχουν επιπτώσεις στο ποιοι θα γίνετε, οι οποίες διαρκούν όλη σας τη ζωή.
Ο όρος «σύνδρομο του απατεώνα», ή αλλιώς φαινόμενο του απατεώνα, επινοήθηκε από τις ψυχολόγους Πολίν Κλανς και Σούζαν Ίμες το 1978, που διέκριναν ένα συγκεκριμένο μοτίβο σε άτομα με πολύ υψηλές προσωπικές προσδοκίες, αλλά και σε όσους τα έβαζαν με τον εαυτό τους όταν δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν σ’ αυτές.
Κάποιες φορές τίποτα δεν πετυχαίνει. Απολύτως τίποτα. Δεν έχει σημασία τι κάνετε· ό,τι αγγίζετε γίνεται χίλια κομμάτια. Όλα πάνε στραβά. Άσχετα από το πόσο σκληρά προσπαθείτε. Και πάλι πάνε στραβά.
Ούτε είκοσι χρόνια πριν, γνωρίζαμε ελάχιστα πράγματα για τον λόγο που κοιμόμαστε, τι συμβαίνει ενώ κοιμόμαστε και για τη σημασία που έχει ο ύπνος τόσο για την βραχυπρόθεσμη απόδοση όσο και για την μακροπρόθεσμη υγεία.
Ο σκαντζόχοιρος ήταν στο κρεβάτι του. Έκλεισε τα μάτια και φαντάστηκε κι άλλα ζώα που ήθελαν να έρθουν για να τον επισκεφτούν.
Μια μέρα στα τέλη του φθινοπώρου, ο σκαντζόχοιρος καθόταν στο παραθύρι του, κοιτάζοντας έξω.
«Με τη νέα χρονιά θα γίνω πιο δυνατός, ίσως να ξεκινήσω γυμναστήριο»: Όμως, το να γίνουμε δυνατοί δεν ξεκινάει από μια αίθουσα γυμναστηρίου αλλά από το κεφάλι μας. Όλα βρίσκονται εκεί.
Μέσα μας κρύβουμε μια απεριόριστη δύναμη. Και έχει έρθει η ώρα να την ξυπνήσουμε.
Αυτό είναι ένα σύντομο μήνυμα που απευθύνεται σε οραματιστές, ονειροπόλους και απροσάρμοστους.
Οι άνθρωποι αγαπάμε ν’ αναζητάμε… την αγάπη.Άσε με σήμερα, μέσα από λέξεις, να σε αναζητήσω.Οι άνθρωποι αγαπάμε… ν’ αγαπάμε.Άσε με σήμερα, μέσα από γράμματα, να σου δείξω την αγάπη μου.
Τα χρόνια διδάσκουν πολλά που οι μέρες ποτέ δεν ξέρουν -Ραλφ Γουάλντο Έμερσον.
Σε μια μακρινή πόλη, ένας ηλικιωμένος Γάτος θεωρεί τον εαυτό του πολύ σοφό, μέχρι που ακούει για ένα αρχαίο πεύκο κάπου μακριά, κάτω από τα κλαδιά του οποίου μπορεί να βρεθεί άπειρη σοφία.
Είναι αλήθεια ότι το να θέσετε όρια δεν είναι εύκολο. Ο παραλυτικός φόβος του πώς μπορεί να αντιδράσει κάποιος στα όριά μας μπορεί να μας κάνει περισσότερο συγκρατημένους. Ίσως και να παίζετε μέσα στο μυαλό σας αμήχανες συζητήσεις και να προετοιμάζεστε για το χειρότερο δυνατό αποτέλεσμα.
Κάθε δήλωση που κάνετε σε ένα πρόσωπο φιλτράρεται από τα πλαίσια αναφοράς, τις προκαταλήψεις και τις ήδη διαμορφωμένες ιδέες του. Αυτό που απομένει τελικά είναι το μήνυμα που κατανοεί.
Σε μια εποχή όπου αναρωτιόμαστε για τις αξίες της κοινωνίας μας και τα θεμέλια της, σε μια εποχή αβεβαιότητας και απομόνωσης, σε μια εποχή όπου καλούμαστε να βρούμε την ψευδαίσθηση της ευτυχίας στο έχειν και στην εικόνα, ψάχνουμε να βρούμε απαντήσεις.