Ακολουθεί το γράμμα που λάβαμε από αναγνώστρια:
Υπάρχουν ταξίδια που ξεκινούν με μια βαλίτσα στο χέρι για να βρεθείς σε ένα νησί και να περάσεις όμορφα μερικές μέρες… Αλλά υπάρχουν και ταξίδια που τα κάνεις για να αλλάξεις τη ζωή σου μια για πάντα…
Πριν ξεκινήσω το δικό μου ταξίδι, συνειδητοποίησα ότι η ζωή μου είχε φτάσει σε ένα τέλμα. Τίποτα δεν μου αρκούσε, ένιωθα ότι απλά οι μέρες κυλάνε χωρίς να ζω. Ξύπναγα και πήγαινα στη δουλειά μηχανικά… γύρναγα μετά σε ένα σπίτι, σε μια σχέση που είχε εξελιχθεί σε ρουτίνα… έβλεπα στην οθόνη του κινητού να περνάνε φίλοι από τα παιδικά μου χρόνια, που πλέον δεν έχουμε κοινά σημεία. Ανταλλάσσουμε likes και φατσούλες στο Facebook, αλλά έχουμε χρόνια να βρεθούμε από κοντά.
Γενικά ζούσα διεκπεραιωτικά… Και αναζητούσα σε λάθος δρόμους, ανώφελα να βρω τη λύση, ή μάλλον καλύτερα τη δύναμη να ξεφύγω από όλα αυτά, αλλά δεν ήξερα από πού να αρχίσω…
Και όλα ανατράπηκαν από ένα βιβλίο που μου έκαναν δώρο. Το ξεκίνησα διστακτικά και διάβασα για μια κοπέλα που μου έμοιαζε, την Ισμήνη… Μια κοπέλα που ανακάλυψε τη μέρα του γάμου της ότι βρίσκεται αντιμέτωπη με τη χειρότερη αρρώστια και δεν της μένει πολύς καιρός. Η συνειδητοποίηση ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια αναλωνόταν κάθε μέρα, όλη μέρα, στη δουλειά και σε μια σχέση που δεν αναγνώριζε, την τσάκισε όσο και η διάγνωση. Αλλά της έδωσε και απίστευτη δύναμη.
Όταν συνειδητοποίησε πόσος χρόνος της απομένει πραγματικά, αποφάσισε να μη σπαταλήσει ούτε μία ώρα παραπάνω σε ανώφελες καταστάσεις. Και ξεκίνησε το δικό της ταξίδι.
Τι κι αν αυτή η Ισμήνη έζησε μόνο επειδή τη φαντάστηκε ένας συγγραφέας. Τέτοιοι καθημερινοί άνθρωποι υπάρχουν γύρω μας αμέτρητοι. Κι εμείς αγχωνόμαστε για τις μικρότερες λεπτομέρειες, όταν η ίδια η ζωή είναι μία και δεν μας περιμένει.
Για αυτό ξεκίνησα σήμερα το δικό μου ταξίδι, που σε όλη του τη διάρκεια θα ζω την κάθε στιγμή… Και για αυτό, σας γράφω για να μεταφέρετε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ισμήνη.
*Η Ισμήνη είναι πρωταγωνίστρια στο μυθιστόρημα του Κώστα Κρομμύδα «Μια νύχτα ακόμη».