Τα βραβεία Public μόλις ανακοινώθηκαν και η χαρά μας είναι μεγάλη αφού δύο βιβλία μας βραβεύτηκαν ανάμεσα σε πολύ αξιόλογες επιλογές άλλων εκδοτικών οίκων.
Ο Κώστας Κρομμύδας με το μυθιστόρημά του, Δούρειος Ίππος, κερδίζει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά το βραβείο του κοινού για το καλύτερο ελληνικό μυθιστόρημα.
Έναν χρόνο μετά τη βράβευσή του για το βιβλίο του Ακάκιε, ο Κώστας Κρομμύδας βραβεύεται για το βιβλίο του Δούρειος Ίππος, ένα καταιγιστικό μυθιστόρημα γεμάτο μυστήριο, ανατροπές και ένταση.
Το 2023 ο συγγραφέας κυκλοφόρησε το μυθιστόρημά του Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω, το οποίο γνώρισε ευρεία αποδοχή από τους αναγνώστες, έχοντας λάβει από νωρίς αρκετά θετικές κριτικές.
Στον Δούρειο Ίππο, με τη δράση να εκτυλίσσεται στο Αιγαίο ενώ μαίνονται τα πιο επικίνδυνα παιχνίδια εξουσίας ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, ο Κώστας Κρομμύδας στο νέο του μυθιστόρημα μας μεταφέρει σε μια διαφορετική εποχή, τη δεκαετία του 1960. Εδώ θα μας μιλήσει για τις γυναίκες, τις ρεμπέτισσες, τη δύναμη που επιστρατεύουν για να ξεδιπλώσουν τα φτερά τους να πετάξουν, ειδικά σε μια εποχή που κάτι τέτοιο φάνταζε ασύλληπτο και απαγορευτικό.
Στο Κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω, η ιστορία ξεκινά με τη Μενεξιά να εγκαταλείπεται μωρό στα σκαλιά ενός ιδρύματος.
Οι γυναίκες που την ανέθρεψαν έλεγαν πάντα ότι πρώτα τραγούδησε και μετά μίλησε. Ίσως γιατί μέσα από τις νότες μαλάκωνε κάπως η σκληρότητα του κόσμου, την οποία δυστυχώς γνώρισε από νωρίς. Κόντρα όμως σε κανόνες και εμπόδια, εκείνη συνέχισε να τραγουδά, να ονειρεύεται και να γελάει… Mέχρι τη στιγμή που της τα πήραν όλα καταδικάζοντάς τη σε θανατερή σιωπή.
Ίσως επειδή ήμουν γυναίκα…
Ίσως επειδή δεν θέλησα να υποτάξω την ψυχή μου σε άγραφους νόμους.
Μεγαλώνοντας, ερωτεύτηκα, πόνεσα, έκλαψα, γονάτισα, αλλά στο τέλος κατάφερα να κοιτάξω τη ζωή από τη μεριά που επέλεξα εγώ και όχι οι άλλοι.
Στάθηκα όρθια και πάλεψα για όσα με έκαναν να χαμογελώ. Έδωσα μάχη για να μην επιτρέψω σε κανέναν να μου στερήσει το δικαίωμα στο όνειρο.
Και τελικά κατάλαβα πως η πραγματική αγάπη δεν σε φυλακίζει, αλλά σε κρατά ελεύθερη μέσα στην αγκαλιά της.
Με λένε Μενεξιά και το όνομά μου το πήρα από το χρώμα των ματιών μου…
Συγχαρητήρια Κώστα!
Στην κατηγορία Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση το βραβείο κέρδισε ο Λευτέρης Ζαμπετάκης με το βιβλίο Ψυχής μου κύματα, μια ποιητική συλλογή για το νόημα της ζωής, τη σημασία του να τολμάς και να ζεις στο τώρα.
Ποίηση τι θα πει δεν ξέρω να ορίσω.
Μα την έχω «δει» και την έχω «βιώσει» ακόμα και στα πιο σκοτεινά μου.
Μια παρατήρηση είναι. Αφουγκράστηκα τη στιγμή και το παρόν εκείνο, τότε, μιας εποχής, μιας περιόδου.
Μπορεί όμως και όχι. Μπορεί και της ζωής μου όλης.
Γιατί κύματα που σκάνε μπορεί και να ξανάρθουν.
Τώρα όμως ξέρω… το μολύβι μου κρατώ για να τα «ζωγραφίσω».
Τολμώ. Τολμήστε το κι εσείς.
Η ψυχή θα σας εκπλήξει.
Όταν τη χτυπούν τα κύματα, ξέρει εκείνη από ποίηση.
Ανίκητη
Ο εσωτερικός μου αέρας χτυπά σε τείχη πέτρινα.
Ανίκητη η κόλαση.
Ολόκληρος ο παιδικός αγγελικός στρατός μου δεν μπορεί να δαμάσει την πύρινη λαίλαπα.
Άρπαξαν φωτιά και τα φτερά μας.
Συγχαρητήρια Λευτέρη!