1 στα 3 παιδιά (32,4%), σε σύνολο Γεωγραφικών Περιφερειών και Σχολικών Βαθμίδων σε όλη την Ελλάδα, δέχεται εκφοβισμό.
1 στα 6 παιδιά σε όλη τη χώρα δηλώνουν ότι αισθάνονται πώς το σχολείο τους δεν τους μαθαίνει να μην εκφοβίζουν τους συμμαθητές τους. Ο σχολικός εκφοβισμός, είναι φυλετικός, ενώ, εκδηλώνεται περισσότερο σε κορίτσια και σε φτωχά παιδιά.
Τα παιδιά που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να καταστούν θύματα εκφοβισμού από συμμαθητές τους είναι κατά κύριο λόγο, τα παιδιά που έχουν μεταναστεύσει στην Ελλάδα από άλλες χώρες, τα κορίτσια, τα παιδιά που βιώνουν υλική στέρηση και τα παιδιά που διαβιούν σε μονογονεϊκό νοικοκυριό με μητέρα.
Αυτά τα ευρήματα είχε δημοσιεύσει το Χαμόγελο του Παιδιού από έρευνα που είχε πραγματοποιήσει το 2023 για τον σχολικό εκφοβισμό (σε 2.293 παιδιά σε όλη την Ελλάδα για το τρέχον σχολικό έτος 2022-2023).
Η 6η Μαρτίου έχει οριστεί από το Υπουργείο Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Εκφοβισμού και κάθε χρόνο αναδεικνύεται η ανάγκη για πρόληψη, διαχείριση και αντιμετώπιση περιστατικών bullying.
Παρακάτω γράφει η συγγραφέας, Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος Σοφία Ανδρεοπούλου
Τα τελευταία δέκα χρόνια, όλοι μιλάμε πολύ για τον σχολικό εκφοβισμό. Και παρότι διαρκώς πραγματοποιούνται προγράμματα κατά του εκφοβισμού, η βία ανάμεσα στους ανηλίκους έχει γιγαντωθεί. Ωστόσο, όλη αυτή η βία από κάπου προέρχεται, από κάπου πηγάζει. Μήπως αντί να φρικάρουμε κάθε φορά που ακούμε για ένα καινούριο επεισόδιο εκφοβισμού, είναι ώρα να δούμε κατάματα και τις δικές μας ευθύνες; Μήπως τελικά η βία των ανηλίκων πηγάζει από τη βία που κουβαλάμε εμείς μέσα μας ως ενήλικες;
Πράγματι, πολύ συχνά, γονείς και εκπαιδευτικοί «εξοργιζόμαστε» από τα παιδιά και τους μαθητές μας, οπότε δεν ελέγχουμε καθόλου τις αντιδράσεις μας. Ποια είναι η πιο συνηθισμένη τακτική όταν ένας μαθητής κάνει κάτι ενοχλητικό μέσα στην τάξη; Φωνές, απειλές, τιμωρίες. Ποια είναι η συνήθης τακτική όταν ένα παιδί κάνει κάτι ενοχλητικό μέσα στο σπίτι; Φωνές, απειλές, τιμωρίες – ακόμα και ξυλοδαρμός. Ναι, ας το παραδεχτούμε – οι περισσότεροι γονείς έχουμε κάποια στιγμή σπρώξει, χαστουκίσει, χτυπήσει, βρίσει ή απειλήσει το παιδί μας.
Η αλήθεια είναι ότι οι ανήλικοι σήμερα βλέπουν παντού γύρω τους ενηλίκους που αντιδρούν με απαξίωση για τους άλλους, με επιθετικότητα και βία: στο σπίτι, στο σχολείο, στον δρόμο, στα ΜΜΕ, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στις εφαρμογές που κατεβάζουν στα κινητά τους – παντού! Είναι παράξενο που και εκείνοι αντιδρούν βίαια;
Αν, λοιπόν, θα θέλαμε πραγματικά να σταματήσουμε τον σχολικό εκφοβισμό, νομίζω πως, πρώτα και πάνω απ’ όλα, θα έπρεπε να αρχίσουμε με εμάς τους ίδιους, να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να αντιδρά με καλύτερους, όχι βίαιους τρόπους. Θα έπρεπε πρώτα εμείς, ως ενήλικοι:
- να αναγνωρίσουμε την ευθύνη μας απέναντι στους ανήλικους, καθώς μέχρι τώρα λειτουργούσαμε βίαια.
- να βελτιώσουμε τον αυτοέλεγχό μας, ώστε να μην αντιδρούμε παρορμητικά και σπασμωδικά όταν το παιδί μας ή ο μαθητής μας φερθεί λάθος.
- να προσπαθούμε να διαχειριζόμαστε τις συγκρούσεις και τα προβλήματά μας με ψυχραιμία και λογική.
- να αρχίσουμε να βλέπουμε πιο θετικά τους άλλους ανθρώπους και να αποφεύγουμε την κριτική και τα αρνητικά σχόλια.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι ανήλικοι μαθαίνουν από εμάς πώς να λειτουργούν. Αν εμείς υιοθετήσουμε πιο θετικά πρότυπα, τότε και εκείνοι θα αρχίσουν να λειτουργούν καλύτερα. Ακριβώς όπως η βία γεννάει βία, έτσι και η θετικότητα γεννάει θετικότητα!
Διαβάστε επίσης: