Είναι καλοκαίρι όταν μπορεί να μην έχεις κλείσει ακόμα διακοπές, αλλά έχεις σίγουρα έτοιμη τη λίστα με τα βιβλία που θα σε συντροφεύσουν τους αγαπημένους σου μήνες.
Είναι η ιδανική καλοκαιρινή βραδιά, όταν έχει μια μικρή δροσιά, τα παράθυρα είναι ορθάνοιχτα και εσύ έχεις βυθιστεί σε μια συναρπαστική ιστορία. Δεν έχεις βυθιστεί απλώς… την έχεις κάνει δική σου!
Κι εμείς έχουμε να σου προτείνουμε δύο τέτοιες συναρπαστικές ιστορίες από δύο πολύ όμορφα μυαλά και δύο εξαιρετικές πένες.
Ο έρωτας είναι παιχνίδι, μωρό μου, Δήμητρα Παπαδοπούλου
Η ηρωίδα μας αποτελεί μια από τις συνηθισμένες περιπτώσεις που έλαβε την πάγια εντολή να σπουδάσει, να γίνει ένα αξιοπρόσεχτο μέλος της αγέλης και, αν είναι δυνατόν, ο αρχηγός της.
Όλα τα άλλα μοιάζανε μόνο με χάσιμο χρόνου. Κι έτσι βρέθηκε φοιτήτρια στα Εξάρχεια, στα μπαρ, στις καταλήψεις και στη γεμάτη ελπίδες εποχή για επανάσταση, να σπαταλάει τη μοναδική περιουσία του ανθρώπου. Τον χρόνο.
Μην ξέροντας προς τα πού να πορευτεί κατευθύνθηκε προς έναν έρωτα, που τον λέγανε Βασίλη.
Εκεί πάνω κούμπωσε όλες τις ελπίδες για τις δύσκολες ερωτήσεις της ύπαρξης.
Ο έρωτάς της, όμως, θα μείνει μια ανεπούλωτη, ανείπωτη πληγή. Με οδηγό την πληγή αυτή θα αξιολογήσει και τις επόμενες σχέσεις της.
Όμως, σε μια ιδιαίτερη στροφή του χρόνου επαναστάτησε, από μέσα προς τα έξω, και όχι ανάποδα όπως πρόσταζε η ξεσηκωμένη γενιά της, και άρχισε να ξηλώνει τον παλιό της εαυτό που στριμώχτηκε στις προσδοκίες των άλλων.
Κι ύστερα μεγάλωσε… Ίσως και να ωρίμασε, και σιγουρεύτηκε πως στη ζωή δεν υπάρχει χαμένος χρόνος. Όσο πάρει στον καθένα για να καταλάβει…
Μια ολόκληρη ιστορία περνάει μπροστά από τα μάτια μας. Η γραφή της Δήμητρας Παπαδοπούλου άμεση και καθημερινή. Το ιδιαίτερο και ευφυές χιούμορ της, διατρέχει όλο το βιβλίο.
Εύστοχες λέξεις, κουμπωμένες καλά μεταξύ τους, μας δημιουργούν εικόνες και συναισθήματα. Μια ιστορία που θα μπορούσε να γίνει η αγαπημένη μας σειρά. Με τα παράθυρα ανοιχτά, καθισμένες στον καναπέ, η ιστορία της «ανώνυμης» ηρωίδας γίνεται δική μας.
Ονειρεύτηκα τη Σανγκάη, Γιάννης Ξανθούλης
Ο Πέτρος Μακκαβαίος, στα εξήντα κάτι, κάτοικος του χωριού Πετρόκαμπος, ένα καυτό μεσημέρι του Ιουλίου λαμβάνει γράμμα από τη Γερμανία. Απορημένος ποιος είναι ο αποστολεύς συνεχίζει να απορεί και στο τέλος να βγαίνει από τη ληθαργική ρουτίνα του. Γιατί;
Γιατί μαθαίνει πως ένας ξεχασμένος συγγενής τον καθιστά υπεύθυνο να διαχειριστεί το συναισθηματικό – κυρίως – μέρος μιας τεράστιας δωρεάς προς το χωριό.
Ποιος είναι ο Απόστολος Μπούγας, που θέτει προϋποθέσεις για να δοθεί ένα φανταστικά μεγάλο ποσόν στον παρηκμασμένο Πετρόκαμπο; Οι προϋποθέσεις είναι να γίνει μουσείο που θα φιλοξενεί τις καλλιτεχνικές επιδόσεις του δωρητή αλλά κι ένα κέντρο ιατρικό στη μνήμη της μάνας του, που υπήρξε η μαμή του χωριού, αν και ποτέ δεν της αναγνωρίστηκε η προσφορά της όπως άξιζε.
Έτσι ξεκινά μια περιπέτεια ανάκαμψης στον Πετρόκαμπο αλλά και προβλημάτων, αφού ο Απόστολος Μπούγας έχει πίσω του μια τεράστια καριέρα διεθνούς βεληνεκούς ως σταρ ερωτικών ταινιών. Η καριέρα του ξεκίνησε από τη Γερμανία που μετανάστευσε σε μικρή ηλικία. Του μακαρίτη πλέον, τα περιουσιακά του τα διαχειρίζονται δικηγόροι και μέτοχοι, δικαιούχοι στα ποσοστά των ταινιών αλλά και των σχετικών προϊόντων που συνδέονται άμεσα με το ερωτικό ήθος που περιβάλλει τη σταδιοδρομία του.
Όλα αυτά σε ένα χωριό στο μέσο του πουθενά δημιουργούν προβλήματα στον Πέτρο Μακκαβαίο, που αναγκάζεται για το καλό του τόπου να γίνει ο συναισθηματικός κρίκος μεταξύ του μεταστάντα Απόστολου Μπούγα και των ξαφνιασμένων Πετροκαμπιωτών.
Το συμφέρον, η δημοσιότητα που φωτίζει από τη μια στιγμή στην άλλη το χωριό και το παράδοξο μουσείο του «σταρ» με το πορνογραφικό υλικό αλλά και την αρτίστικη επίφαση θα φέρουν ένα αέρα ή και τυφώνα στις σχέσεις των ανθρώπων.
Φυσικά τα αισθήματα των κατοίκων και η ιδιομορφία του αφιλόξενου τοπίου που περιβάλλει τον Πετρόκαμπο, θα δοκιμαστούν πολλαπλώς μέσα από δραματικά ευτράπελες καταστάσεις όχι και τόσο ασυνήθιστες στην ελληνική επικράτεια.
Ωστόσο το δικαίωμα στο όνειρο απαλύνει τη δημιουργική σκοπιμότητα κι όταν το όνειρο μπορεί και ταξιδεύει ως τη μυθική Σανγκάη τότε μπορούμε να μιλάμε για μια υπέρβαση πέρα από τις μικροσυμβάσεις των ταπεινών και καταφρονεμένων.
Η γραφή του Ξανθούλη, όπως πάντα απολαυστική. Μια ιστορία που αποτελέσει την καλύτερη συντροφιά φέτος το καλοκαίρι.
Διαβάστε επίσης: