Ας ξεκινήσουμε με μια παραδοχή: είναι εντάξει να νιώθεις μια γκάμα από συναισθήματα, αλλά μικρότερα, άλλα μεγαλύτερα, άλλα δυσάρεστα, άλλα ευχάριστα, άλλα περισσότερο μπερδεμένα.
Κάποια άλλα είναι αόρατα… Ούτε που γνωρίζουμε ότι βρίσκονται εκεί, μέχρι κάτι να τα φωτίσει για να τα δούμε.
Είτε είσαι σε μικρή ηλικία είτε είσαι ενήλικας, είναι κάτι με το οποίο όλοι ταυτιζόμαστε. Για αυτό και οι περισσότεροι είδαμε και ταυτιστήκαμε με την υπέροχη ταινία της Pixar, Τα Μυαλά που κουβαλάς 2 που προβάλλεται αυτήν την περίοδο στους κινηματογράφους όλης της Ελλάδας και αξίζει να τη δείτε.
Αν την είδατε και θέλετε να συνεχίσετε τη συζήτηση για τα συναισθήματα με τα παιδιά σας, προτείνουμε το πολύ αγαπημένο βιβλίο της Lidia Brankovic Ξενοδοχείο των συναισθημάτων.
Η αναγνώριση των συναισθημάτων, η κατανόηση, η αποδοχή και η διαχείριση είναι εξαιρετικά σημαντικά και βοηθητικά για τα παιδιά, αλλά αποτελούν και μια καλή υπενθύμιση για τους μεγάλους.
Στο Ξενοδοχείο των συναισθημάτων κάθε μέρα είναι διαφορετική. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος μπορεί να μας επισκεφτεί. Κάποια συναισθήματα που έρχονται στο ξενοδοχείο είναι ευχάριστα και καλά, κάποια άλλα όμως… ας πούμε ότι είναι λίγο πιο απαιτητικά.
Για παράδειγμα, η Λύπη είναι πάντα ακατάστατη. Συνέχεια ξεχειλίζει την μπανιέρα και μερικές φορές πλημμυρίζει όλο το δωμάτιο. Όταν η Λύπη έρχεται στο ξενοδοχείο, πρέπει να κάνω ησυχία, για η Λύπη μιλά πάντα ψιθυριστά. Κι αν δεν ακούσω προσεκτικά όσα θέλει να μου πει, θα μείνει στο ξενοδοχείο για πολύ καιρό, μέχρι να την ακούσω.
Παρακάτω ορισμένα νοήματα που κατανοούν οι μικροί μας φίλοι βλέποντας την ταινία και διαβάζοντας το βιβλίο:
Η πολυπλοκότητα
Τα συναισθήματα δεν είναι πάντα ξεκάθαρα. Μερικές φορές, αισθανόμαστε πολλά πράγματα ταυτόχρονα, και αυτό είναι απολύτως εντάξει.
Προσπαθώ να βρω χρόνο για κάθε συναίσθημα, για να καταλάβω πραγματικά τι χρειάζεται. Βέβαια, αυτό είναι αρκετά δύσκολο όταν το ξενοδοχείο είναι γεμάτο. Τρέχω παντού για να βεβαιωθώ ότι όλα είναι ευχαριστημένα. Για να είμαι ειλικρινής, μερικές φορές εύχομαι να μην ήταν τόσο γεμάτο το ξενοδοχείο.
Η αξία των συναισθημάτων
Κάθε συναίσθημα όσο δύσκολο κι αν είναι, όπως η Λύπη και ο Φόβος, έχουν κάποιον σκοπό. Μας καθοδηγούν και ενίοτε μας προστατεύουν. Εμείς είναι καλό να τους δίνουμε το χώρο που τους αξίζει, να τα ακούμε, να μην τα απαξιώνουμε, να τα επικοινωνούμε και όχι να τα θάβουμε όλα μέσα μας.
Για παράδειγμα, όπως διαβάζουμε στο Ξενοδοχείο των συναισθημάτων, αν προσπαθήσεις να αποφύγεις τον θυμό θα μεταμορφωθεί σε άλλα συναισθήματα: Ενοχή, Θλίψη, ακόμα και Ντροπή. Είναι καλύτερα, λοιπόν, να δίνεις χώρο στον Θυμό για να ξεσπά γρηγορότερα.
Η σημαντικότητα της υποστήριξης
Είναι σημαντικό να έχουμε έναν προστατευτικό κλοιό. Η οικογένεια και οι φίλοι μας είναι πάντα εκεί και παίζουν μεγάλο ρόλο στο να μας βοηθάνε στη διαχείριση των συναισθημάτων.
Η αποδοχή
Η αποδοχή του εαυτού μας, συμπεριλαμβανομένων των συναισθημάτων είναι εξαιρετικής σημασίας για την ψυχική μας υγεία. Να είμαστε καλοί με τον εαυτό μας.
Τα συναισθήματα ταξιδεύουν συνέχεια
Κάποια συναισθήματα είναι μεγάλα, κάποια είναι μικρά, κάποια είναι μοναχικά και άλλα έρχονται με τους φίλους τους.
Όποιο συναίσθημα κι αν επισκεφτεί το «ξενοδοχείο», όμως, είναι περαστικό από εδώ. Γιατί τα συναισθήματα ταξιδεύουν συνέχεια, σε πολλά διαφορετικά ξενοδοχεία σε ολόκληρο τον κόσμο…
Η ισορροπία των συναισθημάτων
Η ταινία δείχνει τι συμβαίνει όταν το Άγχος αναλαμβάνει τα ηνία. Όταν αφήνουμε στο Άγχος να μας κυριεύει, μπορεί να επισκιάσει την ευτυχία και να μας εμποδίσει από το να απολαύσουμε στιγμές. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε τις ανησυχίες μας αλλά πάντα να βρίσκουμε τρόπους να αφήνουμε μια χαραμάδα με φως μέσα μας.
Και ναιι, όπως βλέπουμε στην ταινία αλλά και στο βιβλίο το Άγχος καταφτάνει πάντα με την παρέα του:
Το Άγχος αλλάζει μορφή. Κάποιες φορές μοιάζει με τον Φόβο και κάποιες άλλες με την Ενοχή. Του αρέσει να τραβά την προσοχή και θέλει να ασχολούμαι συνέχεια μαζί του.
Όταν δεν έχω άλλη αντοχή, κοιτώ τον ουρανό και υποδέχομαι την Ευγνωμοσύνη. Είναι εύκολο να φιλοξενείς την Ευγνωμοσύνη, γιατί δεν ζητά ποτέ τίποτα. Όταν χαλαρώνω στη φύση, έρχεται και κάθεται δίπλα μου και τότε όλα είναι φωτεινά.
Ο κόσμος των συναισθημάτων είναι περίπλοκος και μαγικός. Η ταινία Τα μυαλά που κουβαλάς και το βιβλίο το Ξενοδοχείο των συναισθημάτων προσωποποιούν τα συναισθήματα, εμφανίζονται με συγκεκριμένα χρώματα, αποκτούν φωνή και έτσι γίνονται έμπνευση περνώντας και σπουδαία νοήματα στα παιδιά.
Το ξενοδοχείο των συναισθημάτων
Διαβάστε επίσης: