Ενεργοί πολίτες: ένα ακόμη είδος προς εξαφάνιση;

Γράφει η Μαρίνα Γιώτη, συγγραφέας παιδικών βιβλίων
«Σας ζητάω να πιστέψετε. Όχι στη δική μου ικανότητά μου να φέρω τη αλλαγή, αλλά στη δική σας.» Barack Obama

Ένα ερώτημα που έχει αρχίσει να απασχολεί τις δυτικές κοινωνίες πολύ τα τελευταία χρόνια, κάτι που φαίνεται και από τον σκοπό του ιδρύματος Barack Obama, και είναι το εξής: πώς μπορούμε εμείς ως γονείς και ως κοινωνία να μεγαλώσουμε ενεργούς, σκεπτόμενους πολίτες;Γιατί ένας πρόεδρος που θα μπορούσε να περάσει τη «σύνταξή» ενισχύοντας πολύ πιο προβεβλημένους σκοπούς αποφασίζει να ασχοληθεί με κάτι που οι περισσότεροι σήμερα στην Ευρώπη και την Αμερική θεωρούμε αυτονόητο. Πόσο αυτονόητο είναι όμως;

Ναι, τα παιδιά μας πάνε σχολείο, μαθαίνουν γράμματα και αποστηθίζουν βιβλία ολόκληρα γεμάτα στοιχεία και ημερομηνίες. Πόσο όμως αφομοιώνουν αυτά που μαθαίνουν και κατά πόσο μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτή τη γνώση και την κρίση τους για να βελτιώσουν την κοινωνία και την ποιότητα ζωής των πολιτών της χώρας στην οποία ζουν; Με τα ποσοστά συμμετοχής στα κοινά να κάνουν ιδιαίτερα χαμηλές πτήσεις παγκοσμίως είναι πλέον εμφανές ότι οι γενιές που σήμερα είναι 20, 30 ή 40 ετών ζουν, είτε γιατί τους απογοήτευσε, είτε γιατί ποτέ δεν τους κίνησε το ενδιαφέρον, σαν η πολιτική να μην τους αφορά, σαν να μην τους επηρεάζει. Η κρίση στην Ελλάδα, όμως έδειξε με τον πιο απόλυτο και τρομακτικό τρόπο ότι η πολιτική επηρεάζει όλους και οι επιλογές, οι καθημερινές αποφάσεις, των ηγετών μας έχουν την δύναμη να ανυψώσουν ή να γκρεμίσουν έναν ολόκληρο λαό, όχι σε διάστημα δεκαετιών, αλλά σε διάστημα μηνών.

Έχοντας περάσει μια περίοδο επαναλαμβανόμενων εκλογικών αναμετρήσεων, όπως ήταν τα χρόνια της κρίσης, με ένα παιδί στο σπίτι και τις εύλογες ερωτήσεις που του δημιουργούνται διαρκώς, συνειδητοποίησα πόσο σημαντικό είναι να βρούμε ένα τρόπο να μιλήσουμε στα μικρότερα παιδιά για το τι σημαίνουν εκλογές, δημοκρατία και συμμετοχή στα κοινά.

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου η οικογένειά μου θεωρούσε τις εκλογές εθνική εορτή. Οι παππούδες και οι γονείς μου φορούσαν τα καλά τους και έστρωναν Κυριακάτικο τραπέζι. Δεν το έπαιρναν αψήφιστα και δεν το υποτιμούσαν. Δεν διανοήθηκαν πότε να μην πάνε να ψηφίσουν, γιατί πίστευαν βαθιά και δίδαξαν και σε εμάς ότι η ψήφος είναι ένα δικαίωμα που κατακτήθηκε και δεν είναι κάτι που θα ‘πρεπε να το παίρνουμε ως δεδομένο. Γιατί απλά, δεν είναι. Δεν έχεις παρά να κοιτάξεις ελαφρά προς τα Ανατολικά.

Νιώθω τελευταία ότι ο πλανήτης αντί να πηγαίνει μπροστά, κάνει πολλές φορές βήματα προς τα πίσω και αντί αυτό να μας κινητοποιεί, μας έχει κλείσει ακόμα περισσότερο στον εαυτό μας και στον μικρόκοσμό μας. Ίσως το μυστικό στο να δημιουργήσουμε ενεργούς πολίτες είναι να τους μιλήσουμε για τις αξίες της δημοκρατίας και της αξιοκρατίας από μικρή ηλικία. Να γίνουμε το παράδειγμά τους και να τους εξηγήσουμε ότι είναι υποχρέωσή τους να συμμετέχουν, γιατί διαφορετικά αφήνουν την τύχη τους στα χέρια κάποιων που δεν ελέγχονται από πουθενά και δεν λογοδοτούν σε κανέναν. Και αυτό είναι επικίνδυνο. Πολύ επικίνδυνο.

Υ.Γ: Ανακαλύψτε περισσότερα για το ένα από πιο σημαντικά είδη του πλανήτη μας στο «Δώσε λύση στο μελίσσι», το νέο παραμύθι της Μαρίνας Γιώτη.

Βιβλίο, Δώσε Λύση στο Μελίσσι, Μαρίνα Γιώτη

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν κοινοποιείται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *