Αυτό που σε κρατάει μακριά από το να ζήσεις τη ζωή που θέλεις

«Κλείσε τα μάτια σου, πάρε μια βαθιά αναπνοή και σκέψου την Ιοκάστη σε πέντε χρόνια από σήμερα. Τι βλέπεις;»

«Τίποτα, απολύτως τίποτα».
«Άνοιξε τα μάτια σου».
«Φαντάζομαι δεν είναι καθόλου καλό αυτό».
«Το να μη βλέπουμε το μέλλον μας; Θα ήμαστε τρελοί αν μπορούσαμε να το δούμε. Από την άλλη, ποιος μας λέει ότι δεν είμαστε αυτή τη στιγμή σε ένα ψυχιατρείο και τα φανταζόμαστε όλα;» είπε χαμογελώντας.

«Κάπως όμως θα έπρεπε να φαντάζομαι τη ζωή μου, σωστά;»

«Για να φανταζόμαστε κάτι, ίσως θα έπρεπε να υπάρχει επιθυμία. Τα όνειρα σπάνε σε μικρούς στόχους για να πραγματοποιηθούν και ο πιο μικρός ίσως ξεκινάει από την επόμενη ώρα, από τον επόμενο χτύπο του ρολογιού. Είσαι μια πολύ έξυπνη κοπέλα, όμως όλα αυτά που έχεις περάσει και όλα αυτά που περνάς σε έχουν μπλοκάρει. Το να σου πω να σταματήσεις να καπνίζεις και να σταματήσεις να βγαίνεις με έναν τοξικό, άνανδρο τύπο φαντάζομαι ότι το ξέρεις ήδη πως πρέπει να το κάνεις. Το γιατί δεν το κάνεις όμως το ξέρεις μόνο εσύ και ο ψυχισμός σου. Μόνο εσύ ξέρεις το πραγματικό ταξίδι της ζωής σου και γι’ αυτόν τον λόγο δεν υπάρχει κανένας σε αυτή τη ζωή που έχει το δικαίωμα να σε κρίνει. Δυστυχώς, όμως, ο εαυτός μας μας κρίνει τόσο αυστηρά, που αναγκαζόμαστε να πνιγούμε τις σκέψεις μας και οδηγούμαστε σε ψυχοσωματικά. Η μαμά σου έχει περάσει πολλά χρόνια αιχμάλωτη από έναν δυσλειτουργικό τρόπο σκέψης. Παρατηρείς τώρα όμως ότι έχει αρχίσει να αλλάζει, σωστά;»

«Ναι, η αλήθεια είναι πως είναι πολύ διαφορετική τον τελευταίο καιρό».

«Αυτή την αλλαγή που βλέπεις, λοιπόν, την πραγματοποίησε εκείνη όταν άλλαξε τον τρόπο που σκέφτεται. Ακόμη δουλεύει για να τον κάνει όχι μόνο πιο λειτουργικό, αλλά και ευεργετικό για όλη της τη ζωή και για σένα. Οι δυσκολίες της ζωής πάντα θα είναι εκεί, όμως υπάρχουν άνθρωποι που γελούν και προσαρμόζονται πολύ γρήγορα σε αυτές και άλλοι που κλαψουρίζουν με το παραμικρό από το πρωί μέχρι το βράδυ, κατηγορώντας τους πάντες για τη μοίρα τους. Εγώ δεν πιστεύω στη μοίρα. Πιστεύω ότι υπάρχει κάτι μέσα μας το οποίο πρέπει απλώς να το βρούμε. Δεν είναι τόσο σκληρή δουλειά όσο ακούγεται... Φαντάσου ένα μαγικό ταξίδι αυτοεξερεύνησης που σε πάει εκεί όπου επιλέγεις εσύ και η φαντασία σου. Κάποια πράγματα θα τα κάνεις συνειδητά και κάποια μέσω της φαντασίας σου. Εγώ θα σου προτείνω να κάνεις ό,τι θέλεις σε αυτή τη ζωή. Χωρίς περιορισμούς. Θα πάρεις όμως και την ευθύνη. Προτιμώ να ζήσεις τη ζωή που επιλέγεις εσύ και ας την κάνεις μαντάρα. Ένας παλιός ποιητής και συγγραφέας έλεγε: “Βρες το πάθος σου και άσ’ το να σε σκοτώσει”. Αν αυτό θες να κάνεις, κάν’ το.

»Αν όμως θέλεις κάτι άλλο, κάτι πολύ παραπάνω, και ξέρεις μέσα σου ότι έχεις τη δυνατότητα να το πάρεις, τότε γιατί να το στερηθείς; Γιατί να αφήσεις έναν τοξικό σύντροφο ή έναν τοξικό πατέρα ή οποιονδήποτε έχεις στη ζωή σου να σου στερήσει αυτό που είναι ήδη δικό σου; Σου ανήκει και απλώς δεν το βλέπεις ακόμη, γιατί δυστυχώς είχες την ατυχία να έχεις έναν ακατάλληλο πατέρα και την ευτυχία να έχεις μια μαγική μητέρα, η οποία θα γίνει ακόμα καλύτερη στο μέλλον, και αυτό σ’ το υπόσχομαι. Εστίασε σε όλα αυτά που μπορείς να δημιουργήσεις. Αν, από την άλλη, θέλεις να τα κάνεις όλα ροντέο, δεν έχω καμία αντίρρηση. Την απόφαση θα την πάρεις εσύ και μόνο εσύ και κανένας άλλος για τη δική σου ζωή».

*Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο Ντροπή σου, Ολίβια. Ανακαλύψτε το!