Υποστηρίζετε ότι δεν πιστεύετε στα φαντάσματα. Αλήθεια; Όλοι πιστεύουμε σε αυτά.
... Υποστηρίζουμε ότι δεν μπορούμε να είμαστε θαρραλέοι σε τρομακτικές καταστάσεις, ότι δεν είμαστε αρκετά προετοιμασμένοι ή αρκετά εκπαιδευμένοι ή αρκετά καλοί για να αποδεχτούμε μια εξαιρετική ευκαιρία.
... Ξεπουλιόμαστε στην ιδέα ότι δεν είμαστε σε θέση να συνεχίσουμε τον αγώνα όταν νιώθουμε πως θέλουμε να τα παρατήσουμε.
... Λέμε στον εαυτό μας ότι είναι πολύ δύσκολο να γίνουμε αυτοί που θέλαμε πάντα.
... Επιχειρηματολογούμε υπέρ των αδυναμιών μας, γινόμαστε εμμονικοί με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε και, από την άλλη, προφασιζόμαστε δικαιολογίες για να καλύψουμε τις ανασφάλειές μας αντί να βιώσουμε το μεγαλείο μας.
... Παραπλανούμε τον εαυτό μας να πιστέψει ότι τα θετικά, δημιουργικά, επιτυχημένα και εκφραστικά άτομα είναι διαφορετικής κοπής και διαθέτουν χαρίσματα που εμείς δεν διαθέτουμε.
Οι περισσότεροι φόβοι μας είναι μεγάλα ψέματα. Απλώς ψευδαισθήσεις. Κατάφωρες αναλήθειες. Ιστορίες φαντασμάτων. Αντιλαμβάνεστε τι θέλω να πω.
Ο γκουρού Όσο αφηγήθηκε την ιστορία ενός άντρα ο οποίος έκανε κατάβαση από την κορυφή ενός πολύ ψηλού βουνού. Μετά από μια ολόκληρη μέρα κατάβασης, ο ήλιος είχε αρχίσει πλέον να δύει. Έκανε προσεκτικά το κάθε του βήμα καθώς ο ουρανός γινόταν ολοένα πιο σκοτεινός και πιο αχνός. Ξαφνικά, ο αναρριχητής έχασε το στήριγμά του και, τρομοκρατημένος στο ενδεχόμενο να πέσει από χιλιάδες μέτρα ύψος στην άβυσσο που βρισκόταν από κάτω, πιάστηκε από ένα κλαδί.
Όλη τη νύχτα, με φόβο που τον είχε παραλύσει, ο άντρας κρεμόταν από το κλαδί με τη σκέψη ότι, αν το αφήσει, θα ακολουθήσει μια βουτιά θανάτου. Όλη νύχτα φώναζε για βοήθεια. Κανένας όμως δεν άκουσε τις κραυγές του. Σκεφτόταν όλα όσα δεν είχε κάνει στη ζωή του, τις προοπτικές που δεν αξιοποίησε, την εξέλιξη που δεν κατάφερε να πετύχει, τα ανθρώπινα ταλέντα που δεν καλλιέργησε ποτέ και την οικογένεια που αγαπούσε τόσο πολύ – όλα όσα θα έχανε αν έπεφτε.
Έπειτα, την ανατολή, το πρώτο πρωινό φως αποκάλυψε την αλήθεια που ξάφνιασε τον αναρριχητή: μόλις τρία εκατοστά πιο κάτω υπήρχε μια πλατιά προεξοχή. Μέσα στο σκοτάδι, δεν είχε καταφέρει να τη δει. Άρχισε να γελάει, χαλαρά στην αρχή και ανεξέλεγκτα στη συνέχεια. Ο άντρας συνειδητοποίησε ότι ο φόβος του βρισκόταν σε βάθος μόλις τριών εκατοστών. Κάτω από αυτό, υπήρχε ασφάλεια.
Γι’ αυτό αλλάξτε το αφήγημά σας. Μην ακούτε τα παραμύθια που σας πουλάνε οι ιστορίες φαντασμάτων. Δεν αξίζει να απασχολούν το μυαλό σας, ούτε να περιορίζουν την επιτυχία, την ευτυχία και την ηρεμία σας. Βρίσκονται σε βάθος μόλις τριών εκατοστών.
Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Robin Sharma, Ο πλούτος που δεν αγοράζεται με χρήμα:
Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν κοινοποιείται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *