Αγαπημένοι συγγραφείς προτείνουν!

Για να είσαι συγγραφέας κατά πάσα πιθανότητα έχεις διαβάσει πολλά βιβλία, αγαπάς τα βιβλία και μπορείς να κάνεις προτάσεις για βιβλία!

Ρωτήσαμε 5 συγγραφείς μας  να μας προτείνουν ένα αγαπημένο τους βιβλίο από τις εκδόσεις Διόπτρα κι αυτές είναι οι επιλογές τους!

ΠΑΝΟΣ ΔΗΜΑΚΗΣ – ΨΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΜΑΘΑΝ ΓΙΑ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Πόσες χιλιάδες ψέματα μας έχουν διδάξει για αλήθειες; Πόσες φορές η υποκειμενικότητα ενδύθηκε τα ρούχα του ηθικού και του σωστού και ανέβηκε εστεμμένη σε έναν θρόνο για να τη λατρέψουμε τυφλά; 

Η παλέτα των χρωμάτων αποφασίστηκε ότι θα περιοριστεί σε δύο μόνο χρώματα: το άσπρο και το μαύρο. Όλες οι άλλες αποχρώσεις, πιο φωτεινές ή πιο σκοτεινές,  δεν μπορούν να υπάρχουν γιατί χαλάει το μονολιθικό μύθευμα. 

Το βιβλίο του Νικόλα Σμυρνάκη Ψέματα που μας έμαθαν για αλήθειες είναι ένα δυνατό φως που φωτίζει χαραμάδες που μας έμαθαν να μην ψάχνουμε, να μην ερευνούμε. 

Κάθε βιβλίο που δεν ακολουθεί το ήσυχο ρυάκι της ομαδοποίησης και της «κανονικότητας» είναι ένα ορμητικό ποτάμι προς την αλήθεια. 

ΦΡΟΣΩ ΦΩΤΕΙΝΑΚΗ – Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Η «Τέχνη της Αγάπης» είναι ένα βιβλίο-ύμνος στην αγάπη χωρίς αντάλλαγμα, στην αγάπη που όλοι χρειαζόμαστε και που δυσκολευόμαστε να προσφέρουμε. 

Γράφτηκε 50 χρόνια πριν, από τον μοναδικό Erich Frômm, και είναι σα να γράφτηκε σήμερα, τόσο επίκαιρο, τόσο ζωντανό!

Είναι ένα βιβλίο στο οποίο ανατρέχω συχνά, ένα βιβλίο που προτείνω στους θεραπευόμενούς μου, ένα βιβλίο - οδηγός στο να μάθουμε την τέχνη του να αγαπάμε. 

Άλλωστε, όπως σημειώνει το βιβλίο, η αγάπη δεν είναι ένα αντικείμενο που περιμένουμε να βρούμε  ή να μας βρει- κάπου εκεί έξω. 

Η αγάπη είναι τέχνη, ένα προσωπικό, χειροποίητο δημιούργημα και, μαθαίνοντας να την καλλιεργούμε, η ψυχή μας γεμίζει. 

ΚΩΣΤΑΣ ΚΡΟΜΜΥΔΑΣ – ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΧΕΣΕΩΝ

Αποφάσισα να διαβάσω αυτό το βιβλίο διότι σχετίζεται ιδιαίτερα με ένα θέμα που ταλανίζει την εποχή μας. Την πολυπλοκότητα των σχέσεων. Γραμμένο με αμεσότητα δίνει αρκετές νέες πληροφορίες και ταυτόχρονα έχει και κάποιες ασκήσεις που βοηθάμε στο ξεκαθάρισμα του τι ακριβώς πρέπει να προσέξει κανείς.

Οι άνθρωποι προσπαθούν να καταλάβουν τι πρέπει να κάνουν και πώς να συμπεριφερθούν στον/στη σύντροφό τους. Όπως πολύ σωστά λέει σε κάποιο σημείο του βιβλίου η συγγραφέας, «οι σχέσεις θέλουν δουλειά, όμως όταν αγαπάς δε μοιάζει με δουλειά, αλλά με ευλογία και εξέλιξη».

Ένας πολύ χρήσιμος οδηγός ο οποίος,  ειδικά στην εποχή μας, είναι αναγκαίος!

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΙΑΝΝΙΣΗΣ – Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΤΑΝ

Μια δυνατή ιστορία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, Η Δίκη του Ματάν αποτυπώνει την τραγική υπόθεση του Μαχμούτ Ματάν, ενός αθώου που καταδικάστηκε άδικα σε θάνατο στη Βρετανία της δεκαετίας του ’50. Μέσα από μια λυρική, αλλά συνταρακτική αφήγηση, η Ναντίφα Μοχάμεντ φωτίζει τις φυλετικές προκαταλήψεις και τις αδικίες ενός συστήματος που απέτυχε να προστατεύσει τον Ματάν.

 Ένα συγκλονιστικό και συγκινητικό μυθιστόρημα, που αξίζει να διαβαστεί τόσο για τη λογοτεχνική του αξία όσο και για την ιστορική του σημασία.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ – Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

Η έλλειψη ουσιαστικής και βαθιάς αγάπης εαυτού είναι ένα κύριο θέμα στο θεραπευτικό δωμάτιο. Πολλοί άνθρωποι έρχονται στη θεραπεία νιώθοντας ανεπαρκείς, παγιδευμένοι σε σχέσεις που δεν τους θρέφουν ή αναζητώντας απεγνωσμένα την αγάπη έξω από τον εαυτό τους. Ο Erich Fromm, στο διαχρονικό του έργο Η Τέχνη της Αγάπης, μας δείχνει κάτι ριζοσπαστικό αλλά ουσιώδες: η αγάπη δεν είναι κάτι που απλώς μας συμβαίνει, αλλά μια δεξιότητα που μαθαίνεται, αναπτύσσεται και καλλιεργείται. 

Μια από τις πιο δυνατές ιδέες του βιβλίου είναι η διάκριση μεταξύ ώριμης και ανώριμης αγάπης. Η ώριμη αγάπη βασίζεται στην ελευθερία, τη γνώση και τη φροντίδα – δεν είναι ανάγκη, αλλά επιλογή. Αντίθετα, η ανώριμη αγάπη είναι εγωκεντρική, εξαρτητική και απαιτητική, μια διαρκής προσπάθεια να καλυφθούν εσωτερικά κενά μέσω του άλλου. Αυτή η διάκριση έχει τεράστια σημασία στη θεραπεία: όταν κάποιος δεν αγαπά τον εαυτό του, είναι πιο πιθανό να αναζητά την αγάπη με τρόπους που τον πληγώνουν, αναπαράγοντας μοτίβα φόβου, ανασφάλειας και απογοήτευσης. 

Ο Fromm, όμως, δεν μιλά μόνο για την αγάπη στις διαπροσωπικές σχέσεις – μιλά για την αγάπη ως στάση ζωής. Η πραγματική αγάπη, αναφέρει, είναι μια ενεργή δύναμη που εκδηλώνεται με φροντίδα, σεβασμό και γνώση. Δεν είναι κάτι που «βρίσκουμε», αλλά κάτι που «γινόμαστε». Αυτό σημαίνει ότι η αγάπη ξεκινά από τον εαυτό μας: όσο περισσότερο αποδεχόμαστε, κατανοούμε και φροντίζουμε τον εαυτό μας, τόσο περισσότερο μπορούμε να αγαπήσουμε αληθινά και τους άλλους. 

Στη θεραπευτική διαδικασία, αυτή η προοπτική είναι καθοριστική. Η αυτοαγάπη δεν είναι εγωισμός, αλλά προϋπόθεση για υγιείς σχέσεις. Η αγάπη δεν είναι ανάγκη που καλύπτουμε εξωτερικά, αλλά τρόπος ύπαρξης που ακτινοβολούμε προς τα έξω. Και σε έναν κόσμο που μας μαθαίνει να ψάχνουμε την αγάπη σε λάθος μέρη, το βιβλίο του Fromm έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι η τέχνη της αγάπης ξεκινά –και τελειώνει– μέσα μας.