Γράφει η συγγραφέας Τζένη Κουτσοδημητροπούλου
Όσο κι αν θέλουμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από όλα τα απρόοπτα συμβάντα και τα δύσκολα θέματα που προκύπτουν στην καθημερινότητά τους, αυτά είναι μέρος της ζωής τους και αργά ή γρήγορα θα κληθούν να τα αντιμετωπίσουν.
Είναι όμως δύσκολο να ξεκινήσει κάποιος μια συζήτηση με ένα μικρό παιδί για ένα ευαίσθητο θέμα, όταν αυτό ακόμα δεν έχει την πείρα να το συλλάβει, να το κατανοήσει και να το διαχειριστεί.
Είτε το θέμα αυτό είναι ο θάνατος είτε η ασθένεια, το bullying, ή ο πόλεμος, η δυσκολία είναι ίδια για τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς και οποιονδήποτε άλλο καλείται να το διαχειριστεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όλοι αναζητούν τον πιο ανώδυνο για τα παιδιά τρόπο, τις κατάλληλες φράσεις και λέξεις, ώστε να περιοριστούν οι επιπτώσεις και να μείνουν τα –κατά το δυνατόν– λιγότερα σημάδια στις ευαίσθητες ψυχές τους.
Υπάρχει άραγε ένας πιο εύκολος τρόπος, πέραν της ατομικής διαχείρισης του εκάστοτε θέματος από όλους εμάς, ώστε να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα;
Η ανάγνωση ενός βιβλίου είναι ίσως ο ιδανικός τρόπος για να πυροδοτήσουμε μια συζήτηση, να ελέγξουμε, να εμβαθύνουμε και να διαχειριστούμε τα συναισθήματα των παιδιών. Ένα βιβλίο μπορεί να μας βοηθήσει ώστε να είμαστε προετοιμασμένοι να κατανοήσουμε την παιδική ψυχοσύνθεση και να απαντήσουμε σε ερωτήσεις με τρόπο κατάλληλο για αυτή την τρυφερή ηλικία.
Ένα εικονογραφημένο βιβλίο που αντιμετωπίζει δύσκολα ζητήματα αποτελεί εργαλείο για να αρχίσουν τα παιδιά σιγά σιγά να εκφράζονται. Οι εικόνες, οι χαρακτήρες και οι ιδέες που δημιουργούνται δίνουν στα παιδιά, προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας, μια διέξοδο –και το λεξιλόγιο– για να αναλύσουν «σκληρά» θέματα στην ασφαλή αγκαλιά του σπιτιού τους και να μοιραστούν πραγματικές ανησυχίες.
Έχοντας τα παραπάνω σαν οδηγό γεννήθηκε η νέα αυτή σειρά βιβλίων:
Σε καταλαβαίνω
Μια σειρά που απευθύνεται σε μικρές ηλικίες και πραγματεύεται ευαίσθητα και δύσκολα θέματα.
Το πρώτο βιβλίο της σειράς Ο Νόλαν μετράει τα αστέρια έρχεται να μας μιλήσει για την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου. Μια ιστορία που απαλύνει τον πόνο του αποχωρισμού, έχει τη μικρότερη δυνατή συναισθηματική φόρτιση για τα παιδιά και στο τέλος αφήνει μια γλυκόπικρη αίσθηση.
Διαβάστε επίσης: