Γράφει η Ελένη Σουκούρογλου ψυχολόγος, MSc – ψυχοθεραπεύτρια
Πόσο καθοριστική είναι η επίδραση του εκπαιδευτικού στη σχέση ενός παιδιού με τη μάθηση, την αυτοεκτίμησή του και τις κοινωνικές του δεξιότητες; Πώς μπορούμε, ως γονείς, εκπαιδευτικοί και θεραπευτές, να συνεργαστούμε ώστε κάθε παιδί να νιώθει ασφάλεια και αποδοχή στο σχολικό του περιβάλλον;
Ο Σβούρας μας προσκαλεί στον κόσμο του με έναν γλυκό και τρυφερό τρόπο. Μέσα από τις στιγμές της καθημερινότητάς του, φωτίζει τη δύναμη των σχέσεων και την επίδραση που έχουν αυτές στον ψυχικό κόσμο των παιδιών. Η οικογένεια, το σχολείο, οι φίλοι, έρχονται να αγκαλιάσουν τον Σβούρα προκειμένου να του δημιουργήσουν χώρους στους οποίους θα νιώθει ασφαλής να εκφραστεί και να σχετιστεί αυθεντικά.
Τα παιδιά, και στις πιο απλές στιγμές τους, έχουν ανάγκη να νιώθουν ότι οι γονείς τους στέκονται δίπλα τους, με κατανόηση και εμπιστοσύνη. Η μητέρα του Σβούρα δεν παρασύρεται από τα «πρέπει» και τους βιαστικούς ρυθμούς της ζωής, αλλά φροντίζει να υπενθυμίζει στον Σβούρα πόσο πολύ πιστεύει σε εκείνον, δίνοντάς του κίνητρο να συνεχίσει να προσπαθεί, ακόμα κι όταν ο ίδιος δυσκολεύεται.
Η περιπετειώδης περιπλάνηση στον κόσμο των σκοτεινών σκέψεων ξεκινάει από μικρή ηλικία. Τότε είναι που τα παιδιά θέλουν να νιώσουν ότι οι σημαντικοί ενήλικες τα ακούν και δίνουν χώρο στις σκέψεις αυτές. Δεν απορρίπτουν και δεν μειώνουν το συναίσθημά τους, αλλά τα φροντίζουν με αγάπη και ενσυναίσθηση, βοηθώντας τα να μην εγκλωβίζονται σε αυτό.
Η δασκάλα του Σβούρα, η κυρία Φωτεινή, έχει αναπτύξει έναν ουσιαστικό δεσμό με τους μαθητές της. Αφουγκράζεται τα συναισθήματα, αναγνωρίζει τις αλλαγές στη συμπεριφορά τους. Δίνει χώρο και χρόνο από το μάθημά της προκειμένου να πλαισιώσει τις ανάγκες τους και να ενισχύσει τη μεταξύ τους σχέση αναδεικνύοντας πόσο πολύτιμη είναι για έναν μικρό μαθητή η σχέση του με τη δασκάλα ή τον δάσκαλό του. Δεν διδάσκει μόνο γνώση, αλλά προσφέρει στα παιδιά τα εφόδια να κατανοήσουν τον εαυτό τους και τον κόσμο γύρω τους.
Στην τάξη της κυρίας Φωτεινής, του Σβούρα και της Φρύνης, καλλιεργείται η έννοια της ομάδας. Οι δεσμοί μεταξύ των παιδιών ενισχύονται και δημιουργείται ένα ασφαλές περιβάλλον μέσα στο οποίο τα παιδιά μοιράζονται χαρές και φόβους, ανταλλάσσουν σκέψεις, βρίσκουν μαζί ανακούφιση σε στιγμές συναισθηματικής φόρτισης, κατακτούν την τέχνη της συνύπαρξης, δεξιότητα πολύτιμη για την ενήλικη ζωή τους.
Η ιστορία του Σβούρα και της σημαντικής καθημερινότητάς του μας υπενθυμίζει τη σημασία του «μαζί», του μοιράσματος, της συνεργασίας, της συνύπαρξης μέσα σε ένα ασφαλές πλαίσιο αγάπης. Το μεγάλωμα ενός παιδιού δεν είναι ατομική υπόθεση – είναι συλλογική προσπάθεια. Όταν γονείς, εκπαιδευτικοί, θεραπευτές συνεργάζονται, δημιουργούν ένα προστατευτικό δίχτυ που επιτρέπει στο παιδί να αναπτυχθεί με εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στους άλλους. Άλλωστε, για κάθε παιδί, η παρουσία ενός ενήλικα που το καταλαβαίνει πραγματικά μπορεί να είναι η πιο δυνατή ακτίνα φωτός στις πιο βροχερές του μέρες.
Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν κοινοποιείται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *