Το πρωτότυπο και με υπέροχη αισθητική βιβλίο της Lidia Branković θυμίζει το ιδιαίτερο κινηματογραφικό σύμπαν του Wes Anderson αλλά και την ταινίαφαινόμενο «Τα μυαλά που κουβαλάς».
Στόχος του βιβλίου Το Ξενοδοχείο των Συναισθημάτων είναι να βοηθήσει μικρούς – και μεγάλους – να κατανοήσουν και να αγκαλιάσουν τα συναισθήματά τους. Η συγγραφέας εμπνέεται από την πατρίδα της, το Βερολίνο, και όταν δεν ζωγραφίζει ή γράφει, προτιμά τον χορό, τον διαλογισμό και τους μεγάλους περιπάτους.
«Η ιδέα για αυτό το πρώτο βιβλίο μού ήρθε κατά τη διάρκεια του διαλογισμού. Ξεκίνησε ως ποίημα για κάποια συναισθήματα που ήρθαν ως φιλοξενούμενοι στο σπίτι μου, τελικά όμως κυριάρχησαν, με αποτέλεσμα να με κλειδώσουν απ’ έξω. Το ποίημα αντιπροσώπευε ακριβώς πώς ένιωθα εκείνη τη χρονική περίοδο», λέει η συγγραφέας.
«Η εικόνα των συναισθημάτων που εισβάλλουν στο σπίτι μου ή, ακόμα χειρότερα, το οικειοποιούνται, τελικά δεν μου άρεσε. Ένα ξενοδοχείο μού φάνηκε καταλληλότερο σκηνικό για να πλαισιώσει την ιστορία μου, δεδομένου ότι πλέον μπορώ και βιώνω τα συναισθήματα ως επισκέπτες που έρχονται και φεύγουν», συνεχίζει η συγγραφέας του best seller.
Το βιβλίο αυτό είναι το αποτέλεσμα του αγώνα που έδωσα ενάντια στην κατάθλιψη. Πάντα από μικρή καταπίεζα τα συναισθήματά μου επειδή δεν ήξερα πώς να τα διαχειριστώ... Χρειάστηκαν πολλά χρόνια θεραπείας για να ανατρέψω την κατάσταση, και στη διάρκεια αυτής της διαδικασίας συνειδητοποίησα ότι πολλοί άνθρωποι αντιμετώπιζαν το ίδιο πρόβλημα με εμένα. Γι’ αυτό θέλησα να μοιραστώ όσα έμαθα εγώ για τα συναισθήματα· ως μια υπενθύμιση προς τον εαυτό μου – δεν είμαστε τα συναισθήματά μας
Στο βιβλίο της Branković, η Λύπη είναι ακατάστατη, συνέχεια ξεχειλίζει την μπανιέρα και μερικές φορές πλημμυρίζει όλο το δωμάτιο.
Ο Θυμός φωνάζει δυνατά και τραντάζει τους τοίχους, χρειάζεται πολύ χώρο και γι’ αυτό μένει στο μεγαλύτερο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Μόλις όμως φύγει ο Θυμός, έρχεται η Γαλήνη και το ξενοδοχείο ησυχάζει. Αυτοί είναι μερικοί μόνο από τους επισκέπτες του ξενοδοχείου.
Πώς μπορούμε όμως μικροί και μεγάλοι να διαχειριστούμε καλύτερα τα συναισθήματά μας; Σε ένα πρώτο στάδιο τα αναγνωρίζουμε και προσπαθούμε να τα ονοματίσουμε. Σε δεύτερο στάδιο τα εκφράζουμε, δίνοντάς τους τον απαραίτητο χρόνο και χώρο. Στο τρίτο στάδιο πια μαθαίνουμε να τα διαχειριζόμαστε.
Πώς διαχειρίζεται όμως η συγγραφέας τα δικά της συναισθήματα;
«Όταν είμαι θυμωμένη, χρησιμοποιώ μερικές φορές αυτή την “ενέργεια” για να καθαρίσω το σπίτι μου ή για να κάνω μια έντονη προπόνηση. Άλλες φορές απλώς φωνάζω στο μαξιλάρι μου ή παίρνω βαθιές αναπνοές, ή ακόμα καλύτερα κάνω και τα δύο».
Η συγγραφέας Lidia Branković
Το σίγουρο πάντως είναι πως όλα τα συναισθήματα είναι περαστικά από εδώ. Γιατί τα συναισθήματα έρχονται και φεύγουν όταν εκείνα θέλουν, «ταξιδεύοντας συνέχεια σε πολλά διαφορετικά ξενοδοχεία σε ολόκληρο τον κόσμο».
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι τα ακούσουμε και να τα φροντίσουμε...
Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν κοινοποιείται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *