Κάθε χρόνο αναζητάμε τι θα μπορούσαμε να πούμε για τη συγκεκριμένη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου. Φέτος για τη σημερινή μέρα κάναμε μια σκέψη.
Τι είναι πραγματικά η αγάπη, ο έρωτας; Είναι εκείνες οι ταινίες που δύο άνθρωποι γνωρίζονται, όλα είναι μαγικά και ρόδινα και ζουν happily ever after -αλλά κανείς δεν μας δείχνει τι γίνεται μετά τους τίτλους τέλους-, ή είναι μια διαρκής προσπάθεια μεταξύ δύο ανθρώπων για να μάθουν να συνυπάρχουν και να σέβονται ο ένας τον άλλον;
Για αυτόν τον λόγο ζητήσαμε από τη Μάρεα Λαουτάρη, συγγραφέα και coach, να μας γράψει δυο συμβουλές θέλοντας να μας βοηθήσουν στην καθημερινότητά μας.
Γράφει η Μάρεα Λαουτάρη
Δεν θυμάμαι ποτέ συζήτηση σε παρέα που να μην έχει καταλήξει στις σχέσεις. Ποιος χώρισε, ποιος ερωτεύτηκε, ποιος έχει πρόβλημα. Οι σχέσεις και το σεξ έχουν και θα έχουν πάντα το μεγαλύτερο ενδιαφέρον γιατί μας απασχολούν αδιακρίτως όλους (ναι, και εκείνους που δεν το παραδέχονται).
Η σκοτεινή πλευρά της αγάπης
Προφανώς ο έρωτας και η αγάπη είναι το ζητούμενο, όμως ζούμε στον κόσμο της διττότητας και οι σχέσεις δεν εξαιρούνται από αυτό. Τα θέματα είναι πολλά και οι σχέσεις χάνουν τον βηματισμό και την αίγλη τους κυρίως λόγω δύο δομικών ζητημάτων.
- Μη ρεαλιστικές προσδοκίες.
Το πρώτο είναι ότι οι προσδοκίες μας δεν είναι ρεαλιστικές. Οι περισσότεροι έχουμε μεγαλώσει με παραμύθια όπως η Σταχτοπούτα, όπου ο γοητευτικός πρίγκιπας έσωζε την αγαπημένη του από τα δεινά της ζωής και πορεύονταν μαζί στην ευτυχία (κανείς δεν περιέγραφε τι γίνεται μετά στην καθημερινότητα των ηρώων). Και αν δεν σου διάβαζαν παραμύθια για να κοιμηθείς, σίγουρα επηρεάστηκες από ρομαντικές ταινίες με το ίδιο σενάριο, απλώς αντί για εικονογράφηση υπήρχαν ανατροπές, ρομαντική μουσική και happy ending. Το θέμα είναι ότι πίστεψες πως αυτά... είναι από τη ζωή βγαλμένα.
Οπότε άθελά μας προγραμματιστήκαμε από παιδιά να πιστεύουμε ότι έτσι είναι ή θα έπρεπε να είναι η πραγματική αγάπη. Και ότι επίσης μας αξίζει το καλύτερο (ιδανικά... επιτόπου και αβασάνιστα).
- Η σχέση αρχίζει πρώτα από εσένα.
Το δεύτερο και πιο ουσιαστικό ζήτημα είναι ότι κανείς δεν μας έμαθε ότι η αξιόλογη συντροφική σχέση ξεκινάει πρώτα από τη σχέση που έχω εγώ με τον ίδιο τον εαυτό μου. Συντροφική σχέση δεν είναι αυτή όπου δύο ερωτευμένοι άνθρωποι γίνονται ζευγάρι. Αυτό το καταφέρνουν σχεδόν όλοι είτε βρίσκονται στην εφηβεία ή στην ενήλικη πλευρά της ζωής. Το θέμα είναι τι πραγματικά συμβαίνει μέσα σε αυτή τη σχέση. Πώς νιώθουν οι άνθρωποι μέσα στη σχέση; Σε τι βαθμό ικανοποιούνται οι πραγματικές ανάγκες τους και πώς εξελίσσονται ως ζευγάρι με την πάροδο του χρόνου;
Αν έχω καταφέρει να καταλάβω ποιος είμαι εγώ, τι πραγματικά χρειάζομαι, τι ανάγκες και πεποιθήσεις έχω, τι επιθυμώ, τι φοβάμαι (και αποφεύγω να δω) και κατά πόσο είμαι αυθεντικός σε αυτό που δείχνω ότι είμαι, τότε ίσως έχω καταφέρει να αναλάβω την ευθύνη μου και να μπορώ να αναλάβω και την ευθύνη μου μέσα στη σχέση. Τότε, μπορώ να επιλέξω συνειδητά ως σύντροφο κάποιον που θα μου ταιριάζει σαν προσωπικότητα και θα μπορεί να πορευτεί μαζί μου προς ένα κοινό μέλλον. Κάποιον που κατανοεί ότι στη σχέση υπάρχουν οι πιο γλυκές και ευλογημένες στιγμές αλλά και οι αναπόφευκτες δυσκολίες, και δεν θα προσπαθήσει να τις αποφύγει ή να φύγει όταν εμφανιστούν. Κάποιον που θα θέλει να μείνει στο πλευρό μου (όχι γιατί φοβάται να είναι μόνος του ή γιατί οι συνθήκες θα του το επιβάλλουν) αλλά γιατί αντέχει να συνεργαστεί ώστε να ξεπεράσουμε μαζί τα αναπόφευκτα εμπόδια.
Αν όμως δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με εμένα; Αν δεν με αναγνωρίζω; Πώς θα διαλέξω κάποιον ή κάποια για να μοιραστώ αυτό που πραγματικά είμαι και αυτό που θέλω να γίνω μεγαλώνοντας;
Δύο συμβουλές που ίσως αποδειχθούν σωτήριες για μια όμορφη συντροφική σχέση:
Με ποιον τρόπο αγαπιέσαι;
Είναι σημαντικό στη σχέση να νιώθεις ότι αγαπιέσαι με τον τρόπο που εσύ αντιλαμβάνεσαι ως αγάπη. Επειδή όμως δεν έχεις δίπλα σου τον μάντη Κάλχα που θα ξέρει τι χρειάζεσαι, βοήθησε τον/τη σύντροφό σου να βρει τον δρόμο που οδηγεί στη δική σου μοναδική καρδιά. Μοιράσου μαζί του/της τρόπους που αν τους ακολουθούσε, θα σε έκανε να νιώσεις ότι αγαπιέσαι πραγματικά. Τι χρειάζεσαι λοιπόν συγκεκριμένα να πει και να κάνει ή να μην πει και να μην κάνει για να νιώθεις αγάπη και αποδοχή από εκείνον/εκείνη;
Βρες γιατί μπήκες εξαρχής στη σχέση
Αυτό είναι πιο σύνθετο, αλλά πολύ σημαντικό. Καθένας από εμάς, υποσυνείδητα, δημιουργεί μια συντροφική σχέση στην προσπάθειά του να καλύψει κάποια κενά που δεν καταφέρνει μόνος του να καλύψει. Αυτά τα κενά έχουν δημιουργηθεί στην παιδική ηλικία και πιθανώς δεν τα συνειδητοποιείς ή δεν τα θυμάσαι. Ανακάλυψε τα δικά σου και αν θέλει και ο/η σύντροφός σου, μπορεί να κάνει το ίδιο και να το μοιραστεί μαζί σου ώστε να παίζετε το παιχνίδι της αγάπης με ειλικρίνεια και αυθεντικότητα. Για να ανακαλύψεις τους λόγους που σε έκαναν να μπεις στη σχέση (και όχι μόνο σε αυτή, αλλά και σε όλες τις προηγούμενες) χρειάζεται να γράψεις όλα όσα σου έλειπαν όταν ήσουν παιδί (γράψε για συναισθήματα που ήθελες να νιώσεις και δεν τα ένιωθες, για υλικά ίσως πράγματα που σου έλειπαν, για συνθήκες και καταστάσεις που ήθελες να βιώσεις και αδυνατούσες).
Γράψε χωρίς λογοκρισία, αυθόρμητα, από καρδιάς. Θα έχεις μπροστά σου ίσως κάποιες από τις μεγαλύτερες αλήθειες σου. Οι λόγοι για τους οποίους κάνεις σχέσεις είναι για να καλύψεις όλα όσα σου έλειψαν μέχρι τώρα και ελπίζεις ο σύντροφός σου να καταφέρει να καλύψει, ώστε να νιώσεις επιτέλους πληρότητα, αποδοχή και αγάπη.
Αν όμως δεν το γνώριζες εσύ μέχρι τώρα, πώς πιστεύεις ότι εκείνος/εκείνη θα μπορούσε να το γνωρίζει ώστε να σε βοηθήσει; Και αντίστοιχα εσύ εκείνον/εκείνη; (Μπορείς να βρεις λεπτομερώς τη συγκεκριμένη άσκηση στο βιβλίο «Σχολείο Σχέσεων»).
Σου αξίζει να αγαπιέσαι
Εύχομαι να έχεις ήδη βρει και να κρατήσεις την αληθινή αγάπη. Είναι το σπουδαιότερο δώρο και η μεγαλύτερη ευτυχία στη ζωή. Το αξίζεις. Μπορείς. Και να θυμάσαι πάντα ότι... γίνεται. Η αγάπη είναι τέχνη, αλλά οι σχέσεις είναι δεξιότητα που μαθαίνεται... στο Σχολείο Σχέσεων.
Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν κοινοποιείται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *