Υπάρχει μια ηλικία που η Αθήνα δεν είναι απλώς μια πόλη. Είναι υπόσχεση.
Η «Άλωση των Αθηνών από τις αδερφές Γαργάρα» το νέο βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη αφηγείται την ιστορία δύο κοριτσιών που γεννήθηκαν σε μια επαρχιακή κωμόπολη βουτηγμένη στα τριαντάφυλλα και στην καταπίεση – και μεγάλωσαν με μοναδικό όνειρο να κατακτήσουν την πρωτεύουσα. Στην πραγματικότητα, το όνειρο αυτό δεν είναι δικό τους. Είναι ο τρόπος να επιβιώσουν. Να ξεφύγουν από τον Ηρακλή Γαργάρα, τον πατέρα-παλαιστή, τη μάνα που δουλεύει ασταμάτητα, τον αδερφό-σατράπη που μοιράζει σφαλιάρες και τσακίζει τρυφερές καρδιές.
Πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η μικρή πόλη, η επαρχία. Η επαρχία που μοιάζει παραμυθένια στους τουρίστες, αλλά ζωντανή φυλακή για όσους μεγάλωσαν εκεί. Η Ροδόσταμη γίνεται το σκηνικό όπου η αθωότητα κονταροχτυπιέται με τη σκληρότητα. Ο Ξανθούλης περιγράφει αυτόν τον μικρόκοσμο με έναν ρυθμό που δεν συγχωρεί κανέναν χαρακτήρα αλλά τους αγαπά όλους: ακόμη κι όταν τους βάζει να μουγκρίζουν γυμνοί ή να απειλούν πως θα τυφλώσουν τα αδέρφια τους με ράμφη γαλοπούλας.
Και η Αθήνα; Η Αθήνα είναι ο καθρέφτης που στραβώνει τα όνειρα. Είναι η λέξη που ξεστομίζουν τα κορίτσια για να αντέξουν την οσμή του χωριού. Είναι το ιερό δισκοπότηρο μιας τάξης που ψάχνει σωτηρία σε κινηματογράφους, μπαλέτα και πατσά στην Ομόνοια. Η Αθήνα των ονείρων, του φωτός και της φυγής από τη σκόνη του χωριού και τις οικογενειακές σφαλιάρες (κυριολεκτικές και μεταφορικές).
Και μπορεί ο Γιάννης Ξανθούλης να μας γυρίζει πίσω στο 1959, στην πραγματικότητα μιλά για το ίδιο άγχος που τρώει ακόμα την ελληνική οικογένεια: να φύγει το παιδί από το «πουθενά», να χωρέσει στο «κάπου».
Το χιούμορ του, αναγνωρίσιμο: ωμό, υπαινικτικό και με μια τρυφερότητα που διαπερνά τα πάντα. Διαβάζεις, γελάς δυνατά και την ίδια στιγμή πιάνεις τον εαυτό σου να θυμάται τη δική του «Ροδόσταμη» – εκείνο το μέρος που ήθελες να ξεχάσεις και το κουβαλάς ακόμα στο βλέμμα σου.
Ο Ξανθούλης, με το μοναδικό του ύφος που ισορροπεί ανάμεσα στο πικρό χιούμορ και την ωμή δραματικότητα.
Τελικά ίσως καταλήξεις στο συμπέρασμα πως κάθε γενιά, κάθε οικογένεια και κάθε χωριό στην Ελλάδα θα γεννά για πάντα τις δικές του Φιλοθέες και Μαγιοπούλες. Και πως αυτή η «άλωση» δεν τελειώνει ποτέ.
Ανακαλύψτε το τελευταίο βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη:
Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν κοινοποιείται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *