Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Νικόλα Σμυρνάκη, Ψέματα που μας έμαθαν για αλήθειες.
Το όνειρο
Ξέρεις πότε πεθαίνει ένα όνειρο; Όταν δεν το φροντίζεις.
Τότε δεν τελειώνει και η σχέση σου με έναν άνθρωπο;
Τότε δεν μαραίνεται ένα λουλούδι στο περβάζι σου;
Το ίδιο ισχύει και με τ’ όνειρο.
Φροντίζεις το όνειρο όχι όταν το εκπληρώνεις, μα όσο παλεύεις γι’ αυτό.
Σε φροντίζω σημαίνει σε συλλογιέμαι.
Σε φροντίζω σημαίνει σηκώνω τα μανίκια, αγωνίζομαι για εσένα, και ό,τι γίνει.
Στο παιδί σου δεν λες «σε φρόντισα προχθές, τελείωσα, το χρέος μου το έκανα, γεια σου τώρα».
Μια ζωή δίπλα του δεν είσαι;
Με το όνειρο γιατί ξεμπερδεύεις τόσο γρήγορα;
Σπλάχνο σου κι αυτό...
Όταν πεθαίνει τ’ όνειρο, γεννιέται ένα απωθημένο. Το απωθημένο μένει μέσα σου καιρό.
Ό,τι μένει μέσα σου καιρό και δεν εκφράζεται, καταπιέζεται.
Εκείνο που καταπιέζεται έχει την τάση να εκρήγνυται και να συμπαρασύρει ό,τι βρίσκεται κοντά.
Ακριβώς όπως μια βόμβα που, όταν σκάει, έχει παράπλευρες απώλειες.
Όταν το απωθημένο σκάει μέσα σου, η παράπλευρη απώλεια είναι η ίδια η ψυχή.
Ναι, την ψυχή συμπαρασύρει το απωθημένο.
Πεθαίνει το όνειρο, γεννιέται το απωθημένο.
Κι αυτό οδηγεί στον ψυχοπνευματικό θάνατο.
Ενώ ο βιολογικός είναι μια κι όξω, o ψυχοπνευματικός θάνατος μπορεί να είναι καθημερινός.
Το ωραίο με αυτόν τον θάνατο ξέρεις ποιο είναι; Ότι σηκώνει ανάσταση.
Για να προκύψει η ανάσταση, θέλει επανάσταση, ενάντια…
…σε όσα σε πονούν…
…μα περισσότερο σε όσα σε βαστούν στο ίσωμα ασφαλή…
…σε όσα σε σκοτώνουν…
…μα περισσότερο σε όσα σε κρατάνε οριακά ζωντανό.
Ναι, κάποια στιγμή, αν το αποφασίσεις, σε όποια φάση ζωής και αν είσαι, μπορείς να αναστήσεις το όνειρο.
Ξέρεις, είναι αργά, γιατί είμαι 50, 60, 70 ετών, ίσως τώρα να σκέφτεσαι.
Άκου με λίγο.
Είναι αργότερα απ’ ότι ήταν παλαιότερα.
Όχι αργά.
Κάποια όνειρα μπορεί να μην εξαρτώνται από εσένα. Το ξέρω.
Οι παραλλαγές τους, όμως, εξαρτώνται μόνο από εσένα.
Το όνειρό σου, Συνοδοιπόρε, έχει ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.
Κάνεις δεν μπορεί να το δολοφονήσει.
Ούτε εσύ.
Να το πληγώσει, ναι.
Να το σκοτώσει, όχι.
Πεθαίνει μονάχα αυτοκτονώντας.
Ηθικός αυτουργός εσύ, παραδίδεις το όπλο στην αγκαλιά του όταν το προδώσεις.
Υ.Γ. Ανακαλύψτε το νέο βιβλίο του Νικόλα Σμυρνάκη, Ψέματα που μας έμαθαν για αλήθειες.
23 ιδέες για να δούμε τον κόσμο… ανάποδα. Αφορμή για να περάσουμε από φίλτρο πεποιθήσεις που έχουν μετατραπεί σε ρούχο που δεν διαλέξαμε μα ακόμα φοράμε. Ρούχο που δεν είναι καν του στυλ μας. Ίσα ίσα έχει γίνει στενός κορσές που καταπιέζει το σώμα και το πνεύμα μας.
Να ξυπνήσει τη διάθεσή μας να αμφισβητήσετε τις αυθεντίες της πρώτης νιότης που επιμένουν σε ιδέες που δεν μας ταιριάζουν.
Σχόλια
Βασιλική Μπατακη
21-11-2024 06:42:50Με ενδιαφέρει το περιεχομενο του βιβλίου, σε ποιο βιβλιοπωλείο το βρίσκω??
Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν κοινοποιείται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *