Ο σκαντζόχοιρος ήταν στο κρεβάτι του. Έκλεισε τα μάτια και φαντάστηκε κι άλλα ζώα που ήθελαν να έρθουν για να τον επισκεφτούν.
Μόλις είχε αρχίσει να βραδιάζει και εμφανίστηκαν μέσα από τα δέντρα του δάσους. Αλλά κρατούσαν απόσταση.
«Σκαντζόχοιρε!» φώναξαν. «Μας προσκάλεσες. Αλλά σε φοβόμαστε!»
Ο σκαντζόχοιρος στεκόταν μπροστά από την πόρτα του.
Το σπίτι του ήταν στολισμένο με σερπαντίνες και φαναράκια, και ήταν γεμάτο κέικ. Τα περίμενε.
«Δεν είναι ανάγκη να φοβάστε», τους φώναξε. «Δεν υπάρχει κάτι για να φοβάστε».
«Μα φοβόμαστε. Τα αγκάθια σου…»
Δεν τολμούσαν να πλησιάσουν.
Πήγε στο δωμάτιό του, στερέωσε από ένα φαναράκι σε κάθε αγκάθι και βγήκε πάλι έξω. Εκατοντάδες φαναράκια λικνίζονταν και φώτιζαν τα δέντρα και τους θάμνους γύρω του.
«Εξακολουθείτε να με φοβάστε;» τους είπε. Τα ζώα άρχισαν να τον πλησιάζουν βήμα βήμα.
Αλλά όταν το πρώτο ζώο πλησίασε, ένα φαναράκι πήρε φωτιά και σύντομα όλα κάηκαν. Ο σκαντζόχοιρος ούρλιαξε και μπήκε μέσα. Έμοιαζε με δαδί.
Ήταν βράδυ. Η βροχή έπεφτε στην οροφή και ξύπνησε απότομα.
Όνειρο ήταν, σκέφτηκε. Κάθισε στην άκρη του κρεβατιού του. Γιατί δεν γίνεται να κοιμάμαι δίχως όνειρα;
Και εγώ θα με φοβόμουν, σκέφτηκε. Αυτά τα αγκάθια…
Είναι τόσο παράξενα και τρομακτικά!
Χώθηκε κάτω από την κουβέρτα του και δεν ήξερε αν έπρεπε να στείλει το γράμμα ή όχι. Είμαι παράξενος, τρομακτικός, μοναχικός και ανασφαλής, σκέφτηκε. Έχω αγκάθια και θέλω κάποιος να με επισκεφτεί, αλλά ταυτόχρονα δεν θέλω να έρθει κανείς.
Τι παράξενο ζώο!
Έπειτα κοιμήθηκε.
«Ο Σκαντζόχοιρος που ήθελε», του Toon Tellegen, που είναι μια αλληγορική, τρυφερή ιστορία για το άγχος, τη μοναξιά και για όλα τα «αν» που μας εμποδίζουν να είμαστε πραγματικά ο εαυτός μας.
Μια μέρα, ο σκαντζόχοιρος, που συχνά νιώθει μόνος στο σπίτι του, αποφασίζει να προσκαλέσει όλους τους φίλους του. Την ίδια στιγμή όμως τρομάζει ακόμα και στην ιδέα, καθώς πιστεύει πως κάτι θα πάει λάθος.
Αν, για παράδειγμα, εμφανιζόταν ο ελέφαντας και τα έσπαγε όλα;
Και αν ο βάτραχος άρχιζε να κοάζει δυνατά, πώς θα μπορούσαν να ακούσουν με τόση φασαρία τι έχει να πει ο σκαντζόχοιρος;
Τελικά τι είναι πραγματικά χειρότερο; Οι απρόσκλητοι επισκέπτες στο σαλόνι σου ή να χάνεις τον ύπνο σου στην ιδέα της απόρριψης;
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε τις πρώτες είκοσι σελίδες.
Διαβάστε επίσης: