Μια φορά κι έναν καιρό… διεκδίκησα και πέτυχα

«Μια φορά κι έναν καιρό… με φώναζαν με το όνομά μου. Μπορούσα να συστηθώ χωρίς συστολή, να δείξω την ταυτότητά μου όπου θέλω και με ανέφεραν με τις σωστές αντωνυμίες και έμφυλες λέξεις.

Μια φορά κι έναν καιρό… μπορούσε ν’ αναγνωριστεί η σχέση μου. Η επιλογή ήταν μόνο δική μου και δεν αφορούσε την ταυτότητα φύλου μου, το φύλο μου ή την έκφρασή του. Γιατί μπορούσα να έχω παιδιά, γάμο και οικογένεια όπως την φανταζόμουν εγώ και όχι όπως την όρισαν άλλοι.

Μια φορά κι έναν καιρό… ήμουν εγώ. Μπορούσα και υπήρχα όπως ακριβώς ήθελα, οι γιατροί δεν επενέβησαν χωρίς την άδειά μου στο σώμα μου, δεν κρύφτηκα ποτέ στο βάθος μιας ντουλάπας και ούτε είχε σχέση η σωματικότητά μου, το φύλο μου ή τα άτομα που αγαπούσα με την αξία μου.

Μια φορά κι έναν καιρό… επέζησα. Δεν με ανάγκασαν να φύγω από έναν κόσμο που ποτέ δεν έκανε χώρο για μένα. Φορούσα ό,τι ήθελα, πήγαινα όπου ήθελα και γύρναγα ό,τι ώρα ήθελα. Οι δείκτες δολοφονίας, αυτοκτονίας και εκφοβισμού δεν ήταν μεγαλύτεροι για άτομα σαν εμένα.

Μια φορά κι έναν καιρό… δε φοβόμουν. Δε φοβόμουν να υπάρξω, να χαρώ, να ζήσω. Δεν φοβόμουν να είμαι εγώ.»

Όπως πάντα, το συγκεκριμένο παραμύθι διαβάζεται μέσα σε κλειστές ντουλάπες, γράφεται σε κρυμμένα ημερολόγια και εκμυστηρεύεται στο πουθενά… μέχρι τώρα. Γιατί τώρα… Τέλος τα παραμύθια.

Στις 10 Ιουνίου θα βγούμε στον δρόμο όπως κάθε χρονιά, για να γιορτάσουμε, να θυμηθούμε και να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας οφείλεται:

Για να έχουμε τις οικογένειές μας στο φως, για να αγαπάμε ελεύθερα, χωρίς ντροπή, για να μας ανήκουν τα σώματά μας, για να αποφασίζουμε εμείς για εμάς, για να μην δολοφονούμαστε στους δρόμους, για να μη φοβόμαστε για τη ζωή μας, για να μπορούμε να πούμε στα παιδιά μας…

«Μια φορά κι έναν καιρό… διεκδίκησα και πέτυχα».

*Κείμενο από το Athens Pride 2023.

Ο Ιούνιος έχει καθιερωθεί ως μήνας Υπερηφάνειας ή pride μήνας ή διαφορετικά η μεγαλύτερη γιορτή ορατότητας της LGBTQI+ (ΛΟΑΤΚΙ+) κοινότητας.

Ένας τρόπος για να αλλάξει η κοινωνία μας, να γίνει πιο ανοιχτή, ήταν και θα είναι πάντα τα βιβλία.  Παρακάτω θα βρεις μια λίστα με βιβλία που μιλούν για ανθρώπους. Για τον εαυτό σου, για τον φίλο σου, για τον αδερφό σου.

Και τελικά για το πιο σημαντικό: Την ουσία της ανθρώπινης φύσης.

Χτες βράδυ στο Τέλεγκραφ κλαμπ

Δεκαετία 1950, Σαν Φρανσίσκο. Δύσκολοι καιροί για δύο κορίτσια που ερωτεύονται και διεκδικούν το δικαίωμά τους στην αγάπη.

Παράξενη εποχή, έτσι λεγόταν αυτό το βιβλίο. Μιλούσε για δύο γυναίκες που ερωτεύονται η μία την άλλη.
Και έπειτα η Λίλι έκανε την ερώτηση που είχε βγάλει ρίζες μέσα της, που ακόμα και τώρα ξεδίπλωνε τα φύλλα της και απαιτούσε να αντικρίσει τον ήλιο. «Έχεις ακούσει ποτέ ξανά κάτι τέτοιο;»

Η δεκαεφτάχρονη Λίλι Χου δεν θυμάται ακριβώς πότε η ερώτηση έβγαλε ρίζες, όμως η απάντηση ήταν σε πλήρη ­άνθηση όταν εκείνη και η Καθλίν Μίλερ πέρασαν κάτω από τη νέον ταμπέλα ενός γκέι μπαρ που λεγόταν Τέλεγκραφ Κλαμπ.

Η Αμερική του 1954 δεν είναι ένα ασφαλές μέρος για να ερωτευτούν δύο κορίτσια, ειδικά στην ιστορική Τσάιναταουν του Σαν Φρανσίσκο. Ο μακαρθισμός και η παράνοια του Κόκκινου Τρόμου απειλεί τους πάντες, και τους Κινέζους Αμερικανούς όπως η Λίλι.

Με τον φόβο της απέλασης να σκιάζει τον πατέρα της, παρά την υπηκοότητα που με τόσο κόπο απέκτησε, η Λίλι και η Καθ ρισκάρουν τα πάντα ώστε ο έρωτάς τους να αντικρίσει το φως του ήλιου.

Σε κάθε κεφάλαιο δίνεται ο χρονικός άξονας με τα κομβικά γεγονότα της εποχής και της προσωπικής ζωής των πρωταγωνιστών.

Αλήτες!

To έντονα ευρηματικό μυθιστόρημα της Eloghosa Osunde παρακολουθεί μια σειρά χαρακτήρων για τους οποίους η ίδια η ζωή είναι μια μορφή αντίστασης.

Πρόκειται για ιστορίες που διαδραματίζονται κυρίως στο Λάγος και η ίδια η πόλη αποτελεί επίσης έναν μυθικό, θεϊκό χαρακτήρα που στέκεται πάνω από τα πάντα και τους πάντες – εκτός από τη μοναδική παντοδύναμη οντότητα που είναι πάνω ακόμη και από την ίδια την πόλη: το χρήμα.

Η συγγραφέας μάς συστήνει ένα σύνολο ανθρώπων, κυρίως περιθωριοποιημένων, που αγωνίζονται να επιβιώσουν σε έναν κόσμο συχνά ανάλγητο, οι αόρατοι διαβάτες μιας πόλης που ζωντανεύει.

Οι αλήτες του Λάγος μπορεί να είναι γκέι ή λεσβίες, τρανσέξουαλ, φτωχοί άνθρωποι που προσπαθούν να φτιάξουν τη ζωή τους σε μια κοινωνία διαφθοράς και ανισοτήτων, απρόθυμοι να συμμορφωθούν με τις νόρμες των φύλων, πρόσωπα που ζουν, ανασαίνουν και πορεύονται εκτός των ορίων.

Καθώς οι ζωές τους διασταυρώνονται –σε πολυσύχναστες αγορές και υπόγεια κλαμπ, σε εκκλησίες και δωμάτια ξενοδοχείων–, οι αλήτες αυτοί καταλαμβάνονται και προκαλούνται από πνεύματα που διοικούν τη σκοτεινή ενέργεια της πόλης. Είτε τρέχουν να ξεφύγουν από τον κίνδυνο είτε συναντούν μυστικούς εραστές είτε βρίσκουν την ταυτότητά τους είτε νικούν τις σκιές τους, οι χαρακτήρες της Osunde έρχονται αντιμέτωποι και στηρίζουν ο ένας τον άλλο, προτού οδηγηθούν στη μοναδική στη ζωή τους συγκέντρωση, που προσδίδει στο βιβλίο μια απροσδόκητα χαρούμενη κατάληξη.

Ο πρώτος που πεθαίνει στο τέλος & Στο τέλος πεθαίνουν και οι δύο

Ήρωες με αδιαμφισβήτητη έλξη μεταξύ τους. Τελείως διαφορετικοί άνθρωποι «κουμπώνουν», συμπληρώνουν απόλυτα ο ένας τον άλλον και μια αγάπη ανθίζει.

Όμως ο χρόνος λιγοστεύει. Έχουν μόλις είκοσι τέσσερις ώρες. Και αρκετά χρόνια που πήγαν «χαμένα».

Ο πρώτος που πεθαίνει στο τέλος είναι το prequel του Στο τέλος πεθαίνουν και οι δύο του Adam Silvera.

Οι Προφήτες

Ο Αϊζάια ήταν του Σάμιουελ και ο Σάμιουελ του Αϊζάια. Έτσι ήταν από την αρχή κι έτσι θα ήταν ως το τέλος.
Στον στάβλο φρόντιζαν τα ζώα αλλά κι ο ένας τον άλλο, κάνοντας την άδεια καλύβα καταφύγιο της ανθρωπιάς, της τρυφερότητας και της ελπίδας σε έναν κόσμο που τον όριζαν σκληροί αφέντες.

Αλλά, όταν ένας μεγαλύτερος άντρας –σκλάβος κι αυτός– προσπάθησε να κερδίσει την εύνοια του αφέντη κηρύττοντας τη θρησκεία του στη φυτεία, οι σκλάβοι στράφηκαν ο ένας εναντίον του άλλου.

Και η αγάπη του Αϊζάια και του Σάμιουελ, κάποτε τόσο απλή, έγινε ξαφνικά αμαρτία και απειλή για την αρμονία της φυτείας.

Μ’ έναν λυρισμό που θυμίζει Toni Morrison, ο Robert Jones, Jr. δίνει φωνή σε σκλάβους και αφέντες μιας φυτείας του αμερικανικού Νότου, από τον Αϊζάια και τον Σάμιουελ έως τον άκαρδο κύριό τους και τις γυναίκες που τους πλαισιώνουν, γυναίκες που κουβαλούν στους ώμους τους την ψυχή της φυτείας.

Καθώς το βάρος αιώνων –το βάρος των προγόνων αλλά και των γενεών που θα έρθουν– συσσωρεύεται και η ένταση αυξάνεται προς μια σαρωτική κορύφωση, το βιβλίο αποκαλύπτει την κληρονομιά της οδύνης και των βασάνων, αλλά ταυτόχρονα δονείται από ομορφιά, αλήθεια και την τεράστια, ηρωική δύναμη της αγάπης.

Χωρίς έρωτα

Άρχισα να βλέπω καθαρά. Δεν είχα φάει ποτέ σκάλωμα με κάποιον.
Ούτε με αγόρια, ούτε με κορίτσια, ούτε με κανέναν.

Η Τζόρτζια δεν έχει ερωτευτεί ποτέ, δεν έχει ποτέ φιλήσει κανέναν ούτε καν έχει νιώσει να γουστάρει κάποιον.
Ξεκινώντας το πανεπιστήμιο, πιστεύει ότι έχει έρθει η ώρα να βρει τον έρωτα.
Όταν όμως οι πράξεις της προκαλούν χάος ανάμεσα στους φίλους της, αναρωτιέται γιατί οι ρομαντικές καταστάσεις μοιάζουν να είναι τόσο εύκολες για κάποιους ανθρώπους, αλλά όχι για την ίδια. Με νέους όρους να φτάνουν στ’ αφτιά της –ασέξουαλ, αρομαντική– η Τζόρτζια είναι πιο αβέβαιη από ποτέ για τα συναισθήματά της.

Είναι καταδικασμένη να μείνει χωρίς έρωτα;
Αναζητούσε εξαρχής μια λάθος σχέση;
Μια ιστορία ταυτότητας και αποδοχής του εαυτού, γεμάτη ζεστασιά και χιούμορ, όπου η Τζόρτζια και οι φίλοι της ανακαλύπτουν ότι η πραγματική αγάπη δεν περιορίζεται στον έρωτα.

Νικ και Τσάρλι

Όσο η απόσταση μεγαλώνει, τόσο η αγάπη δυναμώνει…

ΤΣΑΡΛΙ: Τα έχω με τον Νικ Νέλσον εδώ και δύο χρόνια.
Τρελαίνεται για το ράγκμπι, τους σκύλους, τον ήχο των μαρκαδόρων στο χαρτί, τα σκίτσα που φτιάχνει στα παπούτσια του… Τρελαίνεται και για μένα.

ΝΙΚ: Τι κάνουμε ο Τσάρλι κι εγώ όταν είμαστε μαζί;
Βλέπουμε ταινίες. Χαζεύουμε βιντεάκια. Φασωνόμαστε. Μαγειρεύουμε. Κουβεντιάζουμε. Καβγαδίζουμε. Γελάμε. Ίσως είμαστε βαρετό ζευγάρι. Όμως, ειλικρινά, δεν μας πειράζει καθόλου.

Όλοι ξέρουν ότι ο Νικ και ο Τσάρλι είναι αχώριστοι.
Όμως τώρα ο Νικ θα φύγει για το πανεπιστήμιο, αφήνοντας μόνο του τον Τσάρλι που δεν έχει τελειώσει ακόμα το σχολείο.
Καθώς πλησιάζει η στιγμή του αποχωρισμού, αρχίζουν και οι δύο να αναρωτιούνται αν η αγάπη τους είναι αρκετά δυνατή για να αντέξει την απόσταση που θα τους χωρίζει.
Στο κάτω κάτω, οι εφηβικοί έρωτες σπάνια κρατούν για πάντα…

Ανακαλύψτε εδώ τα graphic novels Heartstopper που περιγράφουν τη σχέση δύο νέων αγοριών και εκφράζουν την ανάγκη για μια κοινωνία μακριά από στερεότυπα και προκαταλήψεις· μακριά από διακρίσεις και ομοφοβία

Κόκκινο, Λευκό και Βασιλικό Μπλε

Τι μπορεί να συμβεί όταν ο γιος της Προέδρου των ΗΠΑ ερωτεύεται τον πρίγκιπα της Ουαλίας;

Από τη στιγμή που η μητέρα του αναδείχτηκε η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Άλεξ γίνεται το αμερικανικό ισοδύναμο ενός πρίγκιπα. Είναι όμορφος, χαρισματικός και πανέξυπνος ― η ιδανική στρατηγική μάρκετινγκ για να προσεγγίσει ο Λευκός Οίκος τους μιλένιαλ ψηφοφόρους.

Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: ο Άλεξ έχει μια διαμάχη με έναν πραγματικό πρίγκιπα, και συγκεκριμένα τον διάδοχο του βρετανικού θρόνου, τον πρίγκιπα Χένρι. Το περιστατικό αποκτά τεράστιες διαστάσεις και μπορεί να προκαλέσει διπλωματικό επεισόδιο ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι δύο πλευρές, για να καθησυχάσουν τα ΜΜΕ, σκηνοθετούν μια ανακωχή. Ο Άλεξ και ο Χένρι δεν χρειάζεται να συμπαθούν ο ένας τον άλλο, πρέπει απλώς να υποκριθούν ότι είναι φίλοι. Αυτό είναι το καθήκον τους προς την οικογένειά τους και την πατρίδα τους.

Και τότε συμβαίνει κάτι που κανείς δεν προέβλεψε.
Ο Άλεξ μπλέκεται σε ένα μυστικό ειδύλλιο που απειλεί να εκτροχιάσει την προεκλογική εκστρατεία της μητέρας του και να προκαλέσει ρήγμα ανάμεσα στα δύο έθνη.

Μπορεί η αγάπη να σώσει τον κόσμο τελικά; Πού θα βρούμε το θάρρος και τη δύναμη για να είμαστε οι άνθρωποι που πρέπει να είμαστε; Και πώς μπορούμε να μάθουμε να αφήνουμε τα αληθινά μας χρώματα να λάμπουν;

Το τραγούδι του Αχιλλέα

Ένα μυθιστόρημα που θα μιλήσει στην καρδιά σου και δεν θα το αφήσεις από τα χέρια σου παρά μόνο με δάκρυα στα μάτια. Η Madeline Miller γράφει για τη σχέση του Αχιλλέα με τον Πάτροκλο, όπως δεν έχει γράψει κανείς.

Οι δυο τους ήταν οι καλύτεροι φίλοι και εραστές. Μεταξύ τους, τίποτα δεν απαγορευόταν. Ήταν ένα. Ο πόθος που ένιωθαν ο ένας για τον άλλον ήταν οξύς, ζωηρός, αναμφίβολος. Όμως οι Μοίρες ύφαιναν το δικό τους σχέδιο. Και ο ήρωας γνωρίζει ότι για να κατακτήσει την αθανασία, το τίμημα θα είναι βαρύ. Ένα έντονα φορτισμένο μυθιστόρημα με τη σύγχρονη πένα της Miller να επικεντρώνεται στον Άνθρωπο και τα συναισθήματά του.

Διαβάστε επίσης:

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν κοινοποιείται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *