Γιατί η θετική σκέψη δεν αποδίδει

Για να είμαστε πιο ακριβείς: η θετική σκέψη δεν αποδίδει (και δεν διαρκεί) εκτός και αν δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για να λειτουργήσει (και να εξακολουθήσει να υφίσταται). Επιτρέψτε μου να παραθέσω ένα σχετικό πλαίσιο για τις εν λόγω ανορθόδοξες δηλώσεις.

Έχω διαβάσει πολλά κλασικά (και όχι τόσο κλασικά) βιβλία με θέμα την αναπλαισίωση της ατυχίας σε δημιουργία, την αναθεώρηση των δυσκολιών σε πλεονεκτήματα και τον επαναπρογραμματισμό των προβλημάτων σε θριάμβους. Πραγματικά έχω μάθει πολλά από τα συγκεκριμένα έργα και έχω ειλικρινά εκτιμήσει τις υπέροχες προσπάθειες των εν λόγω συγγραφέων να βοηθήσουν όσους βιώνουν δύσκολες καταστάσεις.

Ωστόσο, υπήρχε κάτι που με έκανε να μη νιώθω και πολύ καλά με τις συστάσεις τους να αναζητούμε την ανταμοιβή μέσα από τα προβλήματα, να είμαστε ευγνώμονες για όλα τα καλά που έχουμε στη ζωή ακόμα και εν μέσω επώδυνων καταστάσεων και να προχωράμε μπροστά όσο το δυνατόν πιο γρήγορα μετά από μια κρίση, χωρίς να παραχωρούμε στην ανησυχία περισσότερη ενέργεια.

Πράγματι, για να ζήσουμε μια ευτυχισμένη, γαλήνια και εμπνευσμένη ζωή, δεν μπορούμε να κατοικοεδρεύουμε στις ατυχίες που συναντούμε. Σε αυτό συμφωνούμε. Και είναι πραγματική σπατάλη χρόνου να μένουμε προσκολλημένοι στο παρελθόν και να εμμένουμε σε ένα σενάριο το οποίο μας απογοήτευσε.

Αλλά δεν ήταν ποτέ λογικό το να μην αντιμετωπίζουμε αυτό που συμβαίνει. Δεν μου φαινόταν ποτέ σωστό να μην αναγνωρίσω πώς αισθανόμουν όταν πονούσε η καρδιά μου και πώς βυθίζονταν τα συναισθήματά μου όταν περνούσα κάποια δύσκολη περίοδο της ζωής μου και απλά να συνεχίζω με θετική σκέψη χωρίς να τιμώ (κι έπειτα να επεξεργάζομαι) τα συναισθήματα που γεννήθηκαν από τις δυσκολίες. Μου φαινόταν ψεύτικο να χειραγωγώ τη σκέψη μου χωρίς να αποδέχομαι και να ασχολούμαι εις βάθος με τα πραγματικά μου συναισθήματα. Κάτι τέτοιο είναι ξεκάθαρη άρνηση.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αν βρίσκεστε σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής σας, το να αναδομείτε τη σκέψη σας για να εντοπίζετε όλα τα οφέλη και να αναδεικνύετε όλα τα θετικά αγνοείτε όλες τις συναισθηματικές πραγματικότητες που έχουν προκύψει με τρόπο φυσικό.

…Αν βιώνετε συναισθηματικά προβλήματα επειδή τελείωσε μια ερωτική σχέση ή είχατε κάποια άλλη μορφή απώλειας ενός αγαπημένου προσώπου, με το να προσποιείστε ότι δεν πενθείτε κατεβάζοντας το κεφάλι, προσπαθώντας να παραμείνετε απασχολημένοι (όπως θα σας προτείνουν πολλοί σύμβουλοι) και υιοθετώντας ψευδή αισιοδοξία απλά προδίδετε το γεγονός ότι αισθάνεστε αγωνία την οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσετε.

…Αν υποφέρετε από το συναισθηματικό τραύμα που προκλήθηκε από κάποια σοβαρή ασθένεια ή κάποιον εν δυνάμει καταστροφικό δικαστικό αγώνα ή ένα σοβαρό ατύχημα, με το να καταφεύγετε σε νοητικές ασκήσεις για να ανακαλύψετε τη θετική πλευρά απλά δεν σέβεστε τα πραγματικά συναισθήματα που αισθάνεται κάθε άνθρωπος ο οποίος δεν έχει θάψει τα αισθήματά του. Και αυτό αυξάνει την αόρατη τοξικότητα που βρίσκεται ήδη στον οργανισμό σας από προηγούμενα ανεπεξέργαστα πλήγματα (τα οποία πλέον γνωρίζετε πολύ καλά).

Η προσφυγή στη θετική σκέψη χωρίς προηγούμενη συναισθηματική ίαση δυσχεραίνει τις καταστάσεις. Ορθώνει ένα τείχος ανάμεσα σε εσάς και στη σοφία, στη ζωτικότητα, στη δημιουργικότητα, στην παραγωγικότητα, στη συμπόνια και στο σθένος, που συνιστούν και την ειλικρινέστερη φύση σας.

Αν δεν αντιμετωπίζετε τα οργανικά συναισθήματα που προκύπτουν, θα αναχαιτίσετε την εξαιρετική ισχύ του Συναισθηματικού Δυναμικού σας και θα ζείτε μόνο νοερά. Και τότε θα μοιάζετε με ένα ψυχρά λογικό αυτόματο ρομπότ και όχι με έναν υψηλά λειτουργικό άνθρωπο, ο οποίος συνδέεται με τη συλλογική καθώς και με την προσωπική σας μαγεία. Αν αποσυνδεθείτε από τον πόνο σας, θα αποσυνδεθείτε και από τη χαρά και την πρωταρχική διάνοιά σας. Αντίθετα, αν επεξεργαστείτε τον πόνο σας, θα διεκδικήσετε εκ νέου την ικανότητά σας να βιώνετε το δέος και το θαύμα που σας επιφυλάσσει το πεπρωμένο.

Αν δεν μπορείτε πλέον να νιώσετε (διότι το έχετε αποφύγει συστηματικά εδώ και καιρό), πώς θα μπορέσετε να αισθανθείτε τη συμπόνια που απαιτείται για να φερθείτε κάποιον άλλο καλά; Αν δεν μπορείτε πλέον να έχετε πρόσβαση στη χαρά και τη ζωντάνια, πώς θα είστε ποτέ σε θέση να συγκεντρώσετε την απαραίτητη έμπνευση και πνευματική χημεία για την προώθηση του έργου σας ή την παραγωγή του αριστουργήματός σας; Προσπαθούμε σκληρά να κάνουμε σκέψεις που αναπτερώνουν το ηθικό, όμως ερχόμαστε σε σύγκρουση με το απόθεμα των τοξικών συναισθημάτων που κρύβουμε μέσα μας. Αυτός είναι ένας τέλειος τρόπος για να πετύχετε το συνολικό αυτο-σαμποτάζ σας.

Αν καταπιέζετε ενοχλητικά συναισθήματα, δημιουργείτε έναν τεράστιο υποσυνείδητο σκοτεινό κόσμο θυμού και ενοχής που σας αλυσοδένει γύρω από τη θυματοποίηση, η οποία σας οδηγεί στην εξάρτηση από διαφυγές, όπως ο υπερβολικός φόρτος εργασίας, το δράμα, ο ψηφιακός αντιπερισπασμός και ο ανεξέλεγκτος καταναλωτισμός, διότι έτσι οδηγείστε προς τη φυγή. Είναι πολύ δύσκολο να είστε μόνοι με τον εαυτό σας. Επομένως, θα πρέπει να είστε πάρα πολύ μέσα στον κόσμο.

«Οπότε, η θετική σκέψη είναι χαμένος χρόνος, Ρόμπιν;» θα αναρωτιέστε.

Η απάντησή μου; «Είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να αξιοποιείτε τον χρόνο σας – εφόσον έχετε επεξεργαστεί τα φυσικά σας συναισθήματα και τις σωματικές αισθήσεις σας που προκύπτουν εν μέσω κρίσεων. Διαφορετικά, απλά θα προσθέσετε επιπλέον τραύμα στο συναισθηματικό σας σύστημα, επιβαρύνοντας την αισιοδοξία, την απόδοση, την επιρροή και το ουσιαστικό ενδιαφέρον για την ανθρωπότητα, μέσω του Πεδίου του Πόνου και όλης της βαριάς ενέργειάς του που θα ακτινοβολεί μέσα στο σώμα και το πνεύμα σας με σκοπό την υπονόμευση της έμφυτης δύναμής σας». Η αποδοχή και η συμφιλίωση με συναισθήματα που έρχονται στην επιφάνεια σε δύσκολες περιόδους, έως ότου απελευθερωθούν και διαλυθούν, ενισχύουν δυναμικά την πνευματική σας ενέργεια, η οποία στη συνέχεια αυξάνει αυτομάτως τη θετικότητά σας με φυσικό τρόπο. Το παράδοξο είναι ότι η καλύτερη οδός προς τη σταθερή θετική σκέψη είναι η αφοσιωμένη συναισθηματική ίαση.

«Και πώς ξέρω πότε θα πρέπει να σταματήσω τη συναισθηματική επεξεργασία και να μετατοπιστώ προς τη γνωστική αναπλαισίωση και σύνταξη των λιστών ευγνωμοσύνης με σκοπό τη βελτίωση της νοοτροπίας μου, σε συνδυασμό με όλα όσα οι αυθεντίες της θετικής σκέψης με καθοδηγούν να κάνω; Δεν μπορώ να νιώθω όλα εκείνα τα άβολα συναισθήματα για πάντα, σωστά;» θα αναρωτιέστε.

«Σωστά», θα απαντήσω, με πολλή αγάπη και σεβασμό. «Είναι σοφό να βιώσετε τα συναισθήματα έτσι ώστε να αποφύγετε να τα καταπιέσετε και να μπορέσετε να ξεκινήσετε την άσκηση της αποδέσμευσής τους, ωστόσο σίγουρα δεν θέλετε να σας καταπνίξουν. Θα μάθετε πότε έχει έρθει η ώρα να κάνετε την αλλαγή και να ξεκινήσετε τη νοητική διαδικασία καταμέτρησης των ευλογιών σας και χαρούμενης προσμονής του μέλλοντός σας. Εμπιστευτείτε το ένστικτό σας».

Διότι είστε πιο σοφοί από όσο νομίζετε, πιο δυνατοί από όσο μπορείτε να αντιληφθείτε και είστε προορισμένοι να ζήσετε μια ευτυχισμένη και θετική ζωή.

*Το απόσπασμα είναι από το βιβλίο Ο Ήρωας της διπλανής πόρτας του Robin Sharma:

Διαβάστε επίσης: Μια αληθινή ιστορία: Όταν κανένας δεν πίστεψε σε μένα