Για όλους τους μπαμπάδες… αλλά και τις μαμάδες που θέλουν να μάθουν λίγο παραπάνω τον άνθρωπο που έχουν δίπλα τους στην ανατροφή του παιδιού τους…
Μικρές συμβουλές από έναν μπαμπά. Που δεν περίμενε πόσες απόψεις του θα αναθεωρήσει και πόσα πολλά θα μάθει.
Ασφάλεια – υγεία – καθαριότητα: Το αδιαπραγμάτευτο τρίπτυχο
Μη διαπραγματεύεστε κανένα από τα τρία, η υγεία και η ασφάλεια του παιδιού σας είναι πάνω από όλα. Τι εννοώ: Αν, για παράδειγμα, το παιδί σας αρνείται να βάλει τη ζώνη του στο αυτοκίνητο, μην υποχωρήσετε μπροστά στην γκρίνια του και το αφήσετε χωρίς ζώνη ασφαλείας. Και εδώ έκανα τη βλακεία, ευτυχώς όχι πολλές φορές, λόγω της τρομερής επιμονής της, και άφηνα την κόρη μου χωρίς ζώνη για μικρές αποστάσεις.
Όταν όμως πληροφορήθηκα για μια περίπτωση όπου σε ένα δυστύχημα οι μόνοι που σώθηκαν ήταν τα παιδιά που φορούσαν ζώνη στο πίσω κάθισμα, δεν επανέλαβα ποτέ αυτό το λάθος. Η ζώνη μπαίνει πια όπως και να ’χει. Και με πολλή συζήτηση καταφέραμε να τελειώσουμε με την γκρίνια για το θέμα. Τώρα έχουμε φτάσει σε ένα σημείο όπου, αν καμιά φορά εγώ βλακωδώς ξεχάσω να τη βάλω, ακούω από πίσω τη φωνή του χωροφύλακα: «Ζώνη, μπαμπά…».
Υγεία και καθαριότητα, επίσης, πάνε πολύ συχνά μαζί, γι’αυτό μην κάνετε πολλές υποχωρήσεις. Μου πήρε λίγο χρόνο, αλλά έμαθα πού και πώς πρέπει να υποχωρώ.
Με λίγα λόγια, όσο πιο γρήγορα καταλάβει το παιδί τη σοβαρότητα του παραπάνω τρίπτυχου τόσο το καλύτερο για όλη την οικογένεια.
Μπροστά σε μια οθόνη: Παν μέτρον άριστον…
Είναι πολύ εύκολο να μάθεις ένα παιδί να παρακολουθεί ατελείωτες ώρες τηλεόραση, DVD ή –το νέο τρεντ της εποχής– να το αφήνεις να παίζει μ’ ένα τάμπλετ ή κινητό, αφού έτσι θα έχεις περισσότερο χρόνο για σένα, λιγότερη γκρίνια αλλά και πολύ περισσότερη ησυχία μέσα στο σπίτι. Αυτά αν σκέφτεσαι μόνο την πάρτη σου, γιατί στην πραγματικότητα θα δημιουργήσεις ένα παιδί αντικοινωνικό, νευρικό και δεν ξέρω τι άλλο. Εμείς έχουμε καθιερώσει μια συγκεκριμένη ώρα που βλέπει η μικρή μας τα δικά της προγράμματα. Από εκεί και πέρα φροντίζουμε να την απασχολούμε με άλλες δραστηριότητες που να έχουν ενδιαφέρον έτσι ώστε να μην της λείπει και πολύ η οθόνη. Αυτό που με ενόχλησε πάρα πολύ, ας πούμε, στα περισσότερα προγράμματα που παρακολουθούσε είναι η ύπαρξη βίας, σκοτωμών κ.λπ., για παράδειγμα, στη «Χιονάτη». Σε πολλά παραμύθια συμβαίνουν τρομερά πράγματα, και τώρα που παρατήρησα προσεκτικά τα λόγια, τρόμαξαν ακόμα κι εμένα, πόσο μάλλον την ευαίσθητη ψυχούλα ενός παιδιού, για την οποία μπορεί να αποδειχθούν πολύ καθοριστικά! Δυσκολεύτηκα πολύ να βρω κάποια που οι ήρωες να μην αλληλοσκοτώνονται – θα εκπλαγείς αν δεις πόση βία υπάρχει στα περισσότερα παιδικά προγράμματα. Είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή ένα παιδί θα δει και τέτοια, αλλά προσπάθησε οι πρώτες εικόνες να μην εμπεριέχουν βία και ένταση – και εδώ ισχύει αυτό που ανέφερα νωρίτερα, ότι στα πρώτα χρόνια τα παιδιά είναι σαν σφουγγάρια και επομένως αυτές οι εικόνες θα μείνουν για πάντα χαραγμένες μέσα τους…
Και οι αρρώστιες
Όταν κάποια στιγμή ένας φίλος μας μας είπε πως τον πρώτο χρόνο το παιδί του πήγε τις μισές μέρες στο σχολείο λόγω ιώσεων δεν τον πίστεψα. Θεώρησα ότι είναι μια από αυτές τις υπερβολές που λέμε για να δώσουμε έμφαση. Το ζήσαμε, όμως, στην πράξη κι εμείς· η πρώτη επαφή της κόρης μας με τις ιώσεις ήταν, όπως συμβαίνει με όλα τα παιδιά, πολύ δύσκολη: περιλάμβανε βήχα, μύξες, πυρετό, εμετούς κ.ά., και το χειρότερο αλλά αναγκαίο κακό, την αντιβίωση. Από αυτά που έχω διαβάσει αλλά και συζητήσει, ξέρω πως κάποιες φορές δεν γίνεται αλλιώς και πως είναι απαραίτητη η λήψη αντιβίωσης. Το μόνο που θέλω να σας πω σε αυτό το σημείο είναι να μην του τη δώσετε εύκολα και ποτέ χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού.
Είναι πολύ σημαντικό να εμπιστεύεστε τον γιατρό σας και να μην τον πιέζετε να κάνει κάτι, όταν δεν μπορεί, για να γιατρέψει γρήγορα το μωρό σας.
Με απλά λόγια, θέλω να σας πω να μην επιμένετε να δώσει αντιβίωση στο παιδί σας αν αυτό δεν είναι απολύτως απαραίτητο.
Οι παραπάνω συμβουλές είναι από το βιβλίο «Μπαμπά, μεγάλωσέ με» του Κώστα Κρομμύδα.
Υ.Γ. Εδώ θα βρείτε περισσότερα βιβλία Οικογενειακής φροντίδας!