Μετά τα «Τάπερ της Αλίκης» που ψηφίστηκαν από το κοινό ως το καλύτερο ελληνικό μυθιστόρημα του 2019, η Έλενα Ακρίτα επιστρέφει με μια ακόμα έντονη ιστορία, η οποία ζει και αναπνέει στην κοινωνία μας όπως ακριβώς είναι τώρα.
Η παρουσία της Έλενας στη δημόσια σφαίρα τα τελευταία χρόνια είναι ένα φαινόμενο που μπορεί να κινήσει γη και ουρανό. Και μέσα από τα βιβλία της έρχεται όχι απλά να ψυχαγωγήσει, αλλά και να δώσει φωνή σε ανθρώπους. H Έλενα έρχεται να μιλήσει για όλα αυτά που κάποιοι δεν αντέχουν να ακούσουν και θα προτιμούσαν να τα έκρυβαν κάτω από το χαλί. Αναδεικνύει θέματα όπως ο βιασμός μιας γυναίκας, ο έρωτας στην τρίτη ηλικία, η αγάπη που δεν κοιτά το φύλο. Μας μιλά για τα σκισμένα τούλια της ζωής.
Λάθος νύφες σε λάθος γάμο. «Σκισμένα τούλια» τις αποκαλούσε η Νένα, το πρώτο πιστολάκι του συνοικιακού κομμωτηρίου, τις γυναίκες αυτές. «Πάει, σκίστηκε κι αυτηνής το τούλι», σκεφτόταν όταν έβλεπε στον λουτήρα πελάτισσα να ξεφυλλίζει περιοδικά σιγοκλαίγοντας τον άντρα που της βγήκε σκάρτος.
Στην Αθήνα του σήμερα, πέντε γυναίκες ενώνουν τις τεθλασμένες γραμμές τους και σχηματίζουν μια ραγισμένη καρδιά. Η Νένα θα γνωρίσει τον άντρα της ζωής της τη μέρα που παντρεύεται έναν άλλον. Ο βιασμός της Μάρως οδηγεί σε μια πολύκροτη δικαστική διαμάχη που θ’ αφήσει εποχή. Η Σολφέζ και η Μιράντα θα περάσουν από φωτιά και σίδερο μέχρι να βγουν στο φως. Η Ιοκάστη στα χρόνια της δύσης της θα ζήσει έναν εφηβικά παράφορο έρωτα.
Πέντε γυναίκες προχωρούν πιασμένες χέρι χέρι αδιαφορώντας για ηλικίες, τάξεις και γενιές. Πέντε γυναίκες πετάνε τα σκισμένα τούλια από πάνω τους και διεκδικούν τη ζωή τους από την αρχή. Πέντε γυναίκες μέσα από την αγάπη, τη βία, το γέλιο και το δάκρυ αγωνίζονται για το δικό τους «μαζί».
Το κοινωνικό μυθιστόρημα της Έλενας Ακρίτα είναι κάτι παραπάνω από μια δυνατή ιστορία με ανατροπές. Είναι η πραγματικότητα γύρω μας.
Είναι ο βιασμός μιας γυναίκας και η ντροπή, η ενοχή που τον συνοδεύει. Είναι ο έρωτας μιας γυναίκας για μια άλλη γυναίκα που «πρέπει» να παραμείνει κρυφός, που όλοι υποψιάζονται αλλά κανείς δεν τον αποδέχεται. Είναι ο γάμος που έχει τελειώσει και δεν θέλεις να βάλεις μπαλώματα στο σκισμένο τούλι. Αλλά το κάνεις. Είναι ο έρωτας στην τρίτη ηλικία που σε κάνει να νιώθεις ξανά ζωντανός αλλά δεν παύει ποτέ να τριγυρνά η σκέψη για το τι θα πει ο κόσμος. Είναι το σώμα που γερνάει αλλά και η ψυχή που παραμένει ζωντανή.
Είναι η ζωή με τα σκισμένα τούλια της, που εσύ αποφασίζεις αν θα τα ράψεις ή αν θα αγοράσεις καινούργια με ένα ύφασμα πιο… ανθεκτικό. Αν θα συνεχίσεις να ζεις μια κατάσταση που δεν σου ταιριάζει κάνοντας τα στραβά μάτια ή αν θα αποφασίσεις να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου ακόμη κι αν αυτό σημαίνει ότι θα την ξεκινήσεις από το μηδέν, αλλά θα τη χτίσεις όπως θέλεις.