Οι άνθρωποι πρώτα, η επιχείρηση μετά

Aπό το βιβλίο «Grow – Ιστορίες Management & Ηγεσίας», γράφει ο Στάθης Λοΐζος, Αντιπρόεδρος ΔΣ της ΙΟΝ ΑΕ

Πολύ συχνά οι ηγεσίες των εταιρειών αναφέρονται στο ανθρώπινο κεφάλαιο και στη συµβολή του στην αποτελεσµατική λειτουργία τους. Η κάθε εταιρεία είναι οι άνθρωποί της, αυτοί που µέσα από τη συλλογική δράση τους καθορίζουν το αποτύπωµα της εταιρείας στην αγορά και την κοινωνία γενικότερα.

Με οδηγό τη διαπίστωση αυτή, οι ηγεσίες καλούνται να εξετάσουν τον ρόλo και τη στάση τους απέναντι στον ανθρώπινο παράγοντα και να αναλογιστούν τον τρόπο µε τον οποίο θα πρέπει να τον προσεγγίσουν.

Οι άνθρωποι έχουν αγωνίες και άγχη, οικογενειακές και οικονοµικές δυσκολίες, προσωπικές αναζητήσεις. Όσο και αν µια εταιρεία επιθυµεί ειλικρινά να αισθάνονται οι άνθρωποί της χαρούµενοι και ευτυχείς, υποστηρίζοντάς τους µε τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Έχει, όμως, υποχρέωση να απαντήσει αποτελεσµατικά στις βαθύτερες ανάγκες και αναζητήσεις που έχουν οι άνθρωποί της και οι οποίες συνδέονται µε την εργασία τους…

Οι άνθρωποι, στην πλειονότητά τους, δεν εργάζονται µόνο για λόγους επιβίωσης. Σε µεγάλο ποσοστό η εργασία αποτελεί για αυτούς πηγή αυτοεκτίµησης και αυτοπραγµάτωσης. Μέσα από αυτή αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους και εξελίσσονται ως κοινωνικά όντα. Τίποτε από τα παραπάνω δεν µπορεί, ωστόσο, να προκύψει σε ικανοποιητικό βαθµό αν το αντικείµενο της εργασίας δεν έχει ένα στοιχειώδες ενδιαφέρον, δεν γεννά ένα ελάχιστο αίσθηµα σηµαντικότητας, συµµετοχής και συνεισφοράς και δεν ενέχει έναν ελάχιστο βαθµό αυτονοµίας και ευθύνης.

Προϋποθέσεις ανάπτυξης ανθρώπων και επιχείρησης

Για τη δηµιουργία ενός γόνιµου εργασιακού περιβάλλοντος, η ηγεσία πρέπει να πορεύεται µε τόλµη, ευρύτητα πνεύµατος, ειλικρίνεια και εντιµότητα, αυστηρότητα και κατανόηση, µε έκδηλες την εµπιστοσύνη και την υποστήριξη στους ανθρώπους της και µε διάθεση αναγνώρισης και επιβράβευσης των προσπαθειών τους.

  • Χωρίς τόλµη δεν µπορούν να υπάρξουν αλλαγές και ευκαιρίες.
  • Χωρίς ευρύτητα πνεύµατος δεν µπορούν να δη­µιουργηθούν συνθήκες αποκέντρωσης, άρα συνεργασίας και αλληλεπίδρασης.
  • Χωρίς ειλικρίνεια και εντιµότητα δεν µπορεί να υπάρξει εποικοδοµητική επικοινωνία, ευχάριστη ή δυσάρεστη.
  • Χωρίς αυστηρότητα δεν µπορεί να υπάρξει αυτοσυγκράτηση και σεβασµός στους κανόνες και χωρίς κατανόηση ένα ανθρώπινο περιβάλλον.
  • Χωρίς εµπιστοσύνη και υποστήριξη δεν µπορεί να υπάρξει πειθώ, διότι η εµπιστοσύνη απαιτεί από την ηγεσία ουσιαστική παρουσία και πράξεις.
  • Χωρίς αναγνώριση και επιβράβευση δεν µπορούν να υπάρξουν συναισθηµατική ολοκλήρωση και διάθεση περαιτέρω εξέλιξης.

Το καθένα από τα παραπάνω παίζει τον δικό του ρόλο, ωστόσο εκείνα που πιστεύω ότι ξεχωρίζουν είναι, αφενός η τόλµη της αλλαγής και της δηµιουργίας νέων ευκαιριών και αφετέρου η εµπιστοσύνη, η υποστήριξη και η αναγνώριση.

Οι αλλαγές δεν είναι εύκολες, διότι συνεπάγονται την κατάργηση δεδοµένων ισορροπιών. Προκαλούν αναστάτωση και ανησυχία σε ολόκληρη την οργάνωση, από την κορυφή ως το τελευταίο επίπεδό της. Πολύ συχνά δε, δηµιουργούν µεγαλύτερο άγχος στην ίδια τη διοίκηση, λόγω της αβέβαιης έκβασης του εγχειρήµατος. Ωστόσο, αν η ηγεσία επιθυµεί πραγµατικά την εσωτερική ανάπτυξη της εταιρείας, τότε δεν έχει άλλη επιλογή από τη δηµιουργία µιας κουλτούρας «διαρκούς αλλαγής», που θα εδράζεται στη λογική ότι όλα µπορούν να γίνονται µε έναν καλύτερο τρόπο. Οι αλλαγές δεν χρειάζεται να είναι πάντα ριζικές, αλλά µπορεί να είναι µικρού µεγέθους, αρκεί να έχουν µια συνέχεια και, φυσικά, να υπακούουν σε έναν ευρύτερο σχεδιασµό.

Είναι δεδοµένο ότι οι αλλαγές δηµιουργούν νέες απαιτήσεις ως προς τον τρόπο δουλειάς των ανθρώπων και κατά συνέπεια, νέες ευκαιρίες εµπλουτισµού των γνώσεων και των δεξιοτήτων τους. Πολλές φορές δε, δηµιουργούν νέες ανάγκες και θέσεις στο οργανόγραµµα. Αυτή η δυναµική οδηγεί εκ των πραγµάτων στην ανανέωση και την πρόοδο, άρα και στη δηµιουργία ενός πιο γόνιµου εργασιακού περιβάλλοντος.

Τα άλλα στοιχεία που πιστεύω ότι είναι επίσης πολύ σηµαντικά, λόγω της επιρροής που ασκούν στον άνθρωπο, είναι η εµπιστοσύνη, η υποστήριξη και η αναγνώριση. Η δύναµή τους είναι τεράστια, αφού είναι σε θέση να µεταµορφώνουν τους ανθρώπους προς το καλύτερο. Πόσες φορές δεν έχουµε δει υπαλλήλους ή νέα στελέχη να διεκπεραιώνουν µε µεγάλη επιτυχία διευρυµένα και πιο απαιτητικά καθήκοντα, µόνο και µόνο επειδή έχουµε δείξει έµπρακτα εµπιστοσύνη στις ικανότητες και στην εργατικότητά τους, αναγνωρίζοντας έτσι τις δυνατότητες και τη διάθεσή τους για εξέλιξη; Και πόσες φορές, άραγε, δεν οδηγήσαµε ανθρώπους σε µια επίπεδη απόδοση ή ακόµα και στη µετριότητα, εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν τους εµπιστευτήκαµε αρκετά και δεν τους δώσαµε µια ευκαιρία εξέλιξης όταν έπρεπε;

Η σχέση εργαζοµένων και διοίκησης δεν λειτουργεί προς µια κατεύθυνση µόνο. Είναι αµφίδροµη και το αποτύπωµά της µπορεί να το αισθανθεί εξίσου η ηγεσία, αρκεί να ξέρει να επικοινωνεί µε τους ανθρώπους της. Από αυτούς θα µάθει για τις αδυναµίες της οργάνωσης και των συστηµάτων της, από αυτούς θα καταλάβει κατά πόσο κάποιες αποφάσεις της ήταν λανθασµένες και από αυτούς θα προκύψουν ιδέες και προτάσεις βελτίωσης, αρκεί να ξέρει να ακούει και να θέλει να µαθαίνει.

Η ώσµωση ηγεσίας και εργαζοµένων δηµιουργεί µια βαθύτερη σχέση, που µε τα χρόνια µετουσιώνεται σε φροντίδα, αφοσίωση, αίσθηµα υπερηφάνειας και, ακόµα περισσότερο, σε αρχές και αξίες.

Δεν χρειάζεται οι αρχές και αξίες µιας εταιρείας να αναγράφονται κάπου για να υπάρχουν. Υπάρχουν µέσω όλων των ανθρώπων που την απαρτίζουν, της στάσης και της συµπεριφοράς τους, των προϊόντων και υπηρεσιών που παράγουν και προσφέρουν, των εξωτερικών συνεργατών τους, των µηνυµάτων και της φήµης που δηµιουργούν στην πορεία του χρόνου.

Εν κατακλείδι, η ηγεσία που θέτει τον άνθρωπο στο επίκεντρο της δραστηριότητάς της, που επενδύει σε αυτόν µε σχέδιο, σεβασµό, κατανόηση, ειλικρίνεια και ξεκάθαρες απαιτήσεις, προσφέροντάς του παράλληλα όλα τα εφόδια προκειµένου να ανταποκρίνεται µε επιτυχία στο έργο του, δικαιούται να πιστεύει ότι έχει κάνει ένα πολύ σοβαρό πρώτο βήµα προς την επιτυχία και τη µακροηµέρευση της εταιρείας της.

ΥΓ: Στο βιβλίο «Grow» 60 άνθρωποι με σημαντικές θέσεις ευθύνης μιλούν για πρώτη φορά μέσα από τις προσωπικές τους εμπειρίες. Ένα βιβλίο-φαινόμενο που θα αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεσαι.

 

 

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν κοινοποιείται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *