Lucinda Riley – Η συγγραφή μιας διεθνούς σειράς βιβλίων

Περιέργως, δεν με κουράζει η προοπτική να γράψω μια διεθνή σειρά επτά βιβλίων. Αντιθέτως, το βλέπω σαν δώρο – επειδή, αντίθετα απ’ ό,τι συμβαίνει συνήθως όταν ολοκληρώνω ένα βιβλίο και νιώθω θλιμμένη που πρέπει να αφήσω για πάντα τους ήρωές μου και κατόπιν να αναρωτηθώ τι θα γράψω στη συνέχεια, σ’ αυτή την περίπτωση είμαι ενθουσιασμένη που θα αναπτύξω περαιτέρω τους ίδιους χαρακτήρες και για αρκετά χρόνια θα ξέρω ακριβώς κατά πού οδεύει η ιστορία.

Απλώς αντιμετωπίζω τη σειρά αυτή σαν ένα τεράστιο βιβλίο 4500 σελίδων (1,2 εκ. λέξεων…) που είναι χωρισμένο σε επτά μικρότερα βιβλία, από τα οποία το καθένα έχει τη δική του ξεχωριστή, αυτοτελή ιστορία.

Η συγγραφή μιας σειράς μυθιστορημάτων σε κάθε λογής μέρος που μπορεί να φανταστεί κανείς σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου σίγουρα δεν αποτελεί πρόβλημα. Ταξιδεύω πολύ για να προωθήσω τα βιβλία, και τα μέρη που βλέπω όπως και οι εμπειρίες από τα ταξίδια μου φουντώνουν το πάθος μου να γράψω γι’ αυτά. Για παράδειγμα, το 2011 πήγα στο Ρίο της Βραζιλίας για να προωθήσω Tο Λουλούδι του Θερμοκηπίου κι εκεί γνώρισα τη δισέγγονη του Έτορ ντα Σίλβα Κόστα, που ήταν ο δημιουργός του αγάλματος του «Χριστού Λυτρωτή» που «αγκαλιάζει» όλο το Ρίο. Μου αφηγήθηκε την ιστορία για το πώς φιλοτεχνήθηκαν τα χέρια και το κεφάλι τη δεκαετία του 1920 στο Παρίσι καθώς και το μυστήριο γύρω από τη γυναίκα που υποτίθεται ότι ήταν το μοντέλο γι’ αυτά τα κομψά, με τα μακριά δάχτυλα χέρια. Κι αυτό αποτέλεσε την έμπνευση για το πρώτο βιβλίο της σειράς, με τίτλο Οι Κόρες των Αστεριών.

Πάντα γράφω για εξωτικά και συναρπαστικά μέρη –μέρη στα οποία οι αναγνώστες μου, και μαζί κι εγώ, θέλουμε να αποδράσουμε– και το δεύτερο βιβλίο της σειράς έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη ζέστη και τη ζωντάνια του Ρίο – εκτυλίσσεται στην παγωμένη αλλά πανέμορφη Νορβηγία καθώς επίσης και στην Ελλάδα. Στα επόμενα βιβλία της σειράς θα ταξιδέψουμε στο Λέικ Ντίστρικτ και στους υπέροχους εξοχικούς κήπους της Αγγλίας, στον κόκκινο βράχο Ουλουρού της Αυστραλίας και στην Άπω Ανατολή.

Η πρακτική διαδικασία της συγγραφής και της επιμέλειας μιας σειράς βιβλίων ενέχει πράγματι κάποιες προκλήσεις, μα γενικά είναι προκλήσεις που με συναρπάζουν και με παθιάζουν. Πρέπει να υφάνω τη συνολική πλοκή κάθε βιβλίου και να παρακολουθώ συνεχώς πού και πότε βρίσκεται καθεμία από τις κόρες. Αυτό με κρατά ξάγρυπνη τις νύχτες – καθώς γράφω το κάθε βιβλίο, πρέπει να ανατρέχω διαρκώς στα προηγούμενα αλλά και στα επόμενα για να βεβαιώνομαι ότι δεν υπάρχουν ανακολουθίες ή ότι η πορεία που θέλω να ακολουθήσει η πλοκή δεν παρεμποδίζεται από συνθήκες που δεν είχα προβλέψει.

Η ιστορία της κάθε κόρης πρέπει να αρχίζει ταυτόχρονα αλλά και με τη φράση: «Πάντα θα θυμάμαι πού ακριβώς βρισκόμουν και τι έκανα όταν έμαθα ότι ο πατέρας μου είχε πεθάνει». Και όλα αυτά φροντίζω να τα γράφω στον «σκληρό δίσκο» του μυαλού μου· σπάνια κρατώ γραπτές σημειώσεις.
Οι αστρολογικοί και μυθολογικοί συσχετισμοί προσδίδουν άλλη διάσταση στη σειρά και η χρήση των αναγραμματισμών κάνει την όλη διαδικασία ακόμη πιο απολαυστική για μένα. Παρά τις προκλήσεις της, στην ουσία θεωρώ τη σειρά αυτή ως ένα αρκετά εγωιστικό πόνημα, επειδή ανέκαθεν ήθελα να προσθέσω τέτοιου είδους στοιχεία στα βιβλία μου.

Υπάρχει επίσης μια κρυφή συνδετική γραμμή στην πλοκή που διατρέχει όλη τη σειρά σαν αόρατο νήμα και πρέπει να διασφαλίσω ότι τα στοιχεία που δίνονται θα είναι όσο πρέπει διακριτικά και συνεπή σε όλα τα βιβλία. Δεν θα πω περισσότερα, αλλά έχει να κάνει με τον μυστηριώδη πατέρα που υιοθετεί τις κόρες απ’ όλα τα μέρη της υφηλίου. Με συναρπάζει που βλέπω τις ήδη πάμπολλες εικασίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σχετικά με το «ποιος είναι ο Πα Σαλτ».
Έτσι, παρόλο που εγώ απολαμβάνω τρομερά το όλο εγχείρημα, η σειρά προκαλεί ανησυχία σε κάποιους άλλους – έχω μια ογδοντάχρονη πιστή αναγνώστρια από τη Νορβηγία που μου έγραψε για να μου πει ότι ανησυχεί μήπως δεν ζήσει για να προλάβει να διαβάσει και τα επτά βιβλία. Επίσης, οι εκδότες μου με ρωτούν: «Τι θα γίνει αν πεθάνεις εσύ στα μισά της σειράς, Λουσίντα;». Κι εγώ απαντώ ότι έχω πει την πλοκή στο σύζυγό μου – αλλά η αλήθεια είναι ότι πολύ φοβάμαι πως ήδη την έχει ξεχάσει!

898button

 

 

Σχολιάστε

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν κοινοποιείται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *