Τα πρώτα δείγματα της κατάθλιψης ήταν άκακα σαν κουτάβι. Τίποτα δεν προμήνυε την κόλαση που θα κρατούσε χρόνια ατέλειωτα. Τίποτα το σπουδαίο, να, μια βαρεμάρα, ρε παιδί μου. Μια κακοκεφιά. Ένα «πού να τρέχεις τώρα, κάτσε σπιτάκι σου που είναι μια χαρά». Ένα «οχ, μωρέ, πάλι τα ίδια και τα … Continue reading Καλημέρα, θλίψη: Μια εξομολόγηση για τα πρώτα «άκακα» δείγματα της κατάθλιψης