Στις 15 Μαΐου είναι η Διεθνής Ημέρα Οικογένειας. Μια μέρα με συμβολικό χαρακτήρα, η οποία λειτουργεί περισσότερο ως υπενθύμιση. Για ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε: Την οικογένεια.
Η Διεθνής Ημέρα της Οικογένειας καθιερώθηκε το 1993 με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Ο ετήσιος εορτασμός αντανακλά τη σπουδαιότητα που αποδίδει η διεθνής κοινότητα στην οικογένεια ως βασικό κύτταρο της κοινωνίας.
Το κεντρικό θέμα για το 2022 από τον ΟΗΕ είναι η αστικοποίηση, μια από τις πιο σημαντικές τάσεις που διαμορφώνει τον κόσμο μας, τη ζωή και την ευημερία των οικογενειών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Βασικοί στόχοι είναι η βιώσιμη ανάπτυξη, η εξάλειψη της φτώχειας, η καλή υγεία και ευεξία, πόλεις χωρίς αποκλεισμούς, ασφαλείς και βιώσιμες καθώς και η μείωση της ανισότητας εντός και μεταξύ των χωρών.
Έχει, όμως, και έναν συμβολικό χαρακτήρα. Η οικογένεια. Δίπλα σε αυτή τη λέξη σε οποιοδήποτε λεξικό του κόσμου, θα έπρεπε να βρίσκονται οι λέξεις: ασφάλεια, αγάπη, εμπιστοσύνη, δεσμός, αφοσίωση.
Σε μια συνταγή, αυτά θα ήταν τα βασικά συστατικά της οικογένειας. Και για να «δέσει» η σάλτσα, χρειαζόμαστε επίσης, τον σεβασμό, την αλληλοεκτίμηση και την επικοινωνία μεταξύ των μελών της. Για να είναι μια οικογένεια υγιής και ευτυχισμένη.
Τι είναι για εμάς οικογένεια;
Μια μαμά με το παιδί της που προσπαθεί με κάθε θυσία να το μεγαλώσει μόνη της. Δύο γονείς που βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχιας τα παιδιά τους, με αξιοπρέπεια. Ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων που το δείχνουν όλοι με το δάχτυλο αλλά ανατρέφουν με όλη τους την αγάπη το παιδί τους και μπαίνουν μπροστά ως ασπίδα.
Οικογένεια είναι μια γιαγιά κι ένας παππούς που μεγαλώνουν ένα παιδί που έχασε τους γονείς του, οικογένεια είναι και ένα ζευγάρι που υιοθέτησε ένα παρατημένο παιδί κι έχει αφιερώσει όλη του τη ζωή σε αυτό.
Κι έχοντας όλα αυτά κατά νου, προσπαθούμε να βάλουμε το δικό μας λιθαράκι. Παρακάτω, οι δικές μας προτάσεις για τους μικρούς και πιο πολύτιμους φίλους μας αλλά και για τους μεγάλους που ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο μέσα από τα παιδιά.
Οικογένεια είναι… της Κατρίνας Τσάνταλη σε εικονογράφηση του Κώστα Θεοχάρη
Οικογένεια είναι… μια αγκαλιά όπου το παιδί μεγαλώνει με αγάπη και ασφάλεια.
Οικογένεια είναι… να ζει με ευτυχισμένους ανθρώπους.
Οικογένεια είναι… άνθρωποι που φροντίζουν ο ένας τον άλλον.
Μια κόκκινη κλωστή συνδέει όλα τα παιδιά του κόσμου, στέλνοντας ένα και μοναδικό μήνυμα…
Κανένα παιδί δεν πρέπει να βιώνει περιθωριοποίηση, απόρριψη, εκφοβισμό, επειδή η οικογένειά του πιθανόν να μη μοιάζει με τις οικογένειες των υπόλοιπων παιδιών.
Μια ξεχωριστή Κυριακή, συγγραφέας και εικονογράφος η Έφη Λαδά
Κυριακή πρωί και λίγες σταγόνες βροχής άρχισαν να πέφτουν στο παράθυρο της Σοφίας. Ένιωθε τόσο απογοητευμένη που δεν θα μπορούσε να παίξει με τους φίλους της στη γειτονιά!
Και, σαν να μην έφτανε αυτό, το τηλεφώνημα της θείας Κοραλίας χάλασε όλα τα σχέδιά της. Όμως, ενώ φαινόταν ότι θα ήταν μια χαμένη μέρα, κατέληξε να γίνει μια πολύ ξεχωριστή Κυριακή…
Ένα βιβλίο που μιλάει για εκείνα τα κυριακάτικα απογεύματα της παιδικής μας ηλικίας που ήταν όλα μουντά και βαρετά, που έπρεπε να τα περάσουμε οικογενειακά, μακριά από τους φίλους μας. Μιλάει όμως και για τη μοναξιά, για τις ανθρώπινες σχέσεις, για την πληρότητα που νιώθει κάποιος όταν έχει ζήσει μια γεμάτη ζωή.
Η συζήτηση με τη θεία Κοραλία θα ταξιδέψει τη μικρή Σοφία σε μακρινούς τόπους για να ανακαλύψει ότι τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή μας έρχονται απροσδόκητα!
Γιατί οι Δανοί μεγαλώνουν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά στον κόσμο
Mυστικά ανατροφής από τους πιο ευτυχισμένους γονείς στον κόσμο. Στη Δανία οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί εστιάζουν σε πράγματα όπως η κοινωνικοποίηση, η αυτονομία, η συντροφικότητα, η δημοκρατική στάση και η αυτοεκτίμηση. Θέλουν τα παιδιά τους να αποκτήσουν ψυχική ανθεκτικότητα και να αναπτύξουν μια ισχυρή εσωτερική πυξίδα που θα τα καθοδηγεί στη ζωή τους. Και όλα αυτά βασίζονται σε έξι θεμελιώδεις αρχές:
• Το παιχνίδι είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη και την ευτυχία.
• Η αυθεντικότητα ενισχύει την εμπιστοσύνη, την αυτοπεποίθηση και την εσωτερική ισορροπία.
• Η αναπλαισίωση βοηθάει τα παιδιά να αντιμετωπίζουν τις άσχημες στιγμές και να βλέπουν την καλή πλευρά της ζωής.
• Η ενσυναίσθηση επιτρέπει να φέρονται στους άλλους με καλοσύνη.
• Όχι τελεσίγραφα σημαίνει όχι καβγάδες για την επικράτηση, όχι κόκκινες γραμμές, όχι θυμός.
• Η συντροφικότητα είναι ένας τρόπος να απολαμβάνει η οικογένεια τον ελεύθερο χρόνο της.
Μαθαίνοντας πώς να δημιουργούμε μια ζεστή, χαλαρωτική ατμόσφαιρα, μπορούμε να βελτιώσουμε τις οικογενειακές σχέσεις. Αν αφήσουμε το «εγώ» στην άκρη και εστιάσουμε στο «εμείς», θα αποφύγουμε πολλά περιττά «δράματα» και τον αρνητισμό που συχνά εμφανίζεται στο σπίτι. Με πρακτικές συμβουλές και παραδείγματα που εμπνέουν, αυτό το πολύτιμο βιβλίο θα βοηθήσει όλους τους γονείς να αναθρέψουν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά στον κόσμο.
Οι μοναδικές στρατηγικές της συγγραφέως, τα παραδείγματα που παρουσιάζει και οι απλές τεχνικές της θα σας επιτρέψουν να διαχειριστείτε εύκολα τις δύσκολες καθημερινές προκλήσεις και θα σας βοηθήσει να απολαύσετε έναν ενισχυμένο δεσμό με το παιδί σας, τόσο τώρα όσο και στα επόμενα χρόνια.
Βασισμένος στις πρόσφατες ανακαλύψεις της επιστήμης, αυτός ο ελκυστικός, εύληπτος και τρυφερός οδηγός για γονείς θα επαναπροσδιορίσει και θα εμπλουτίσει τον τρόπο που βλέπετε και μεγαλώνετε τα μικρά σας, καθώς πρεσβεύει πως κάτω των πέντε ετών κανένα παιδί δεν μπορεί να είναι άτακτο.
Μεγαλώνοντας κορίτσια που αγαπούν τον εαυτό τους
Ας ξεκινήσουμε με μια παραδοχή: Ο κόσμος μας είναι αρκετά τοξικός για τα κορίτσια. Τα κορίτσια μεγαλώνουν ακούγοντας ότι μπορούν να γίνουν ό,τι θέλουν, όμως πολύ συχνά νιώθουν ότι πρέπει να το κάνουν τέλεια. Δεν υπάρχει χώρος για λάθη ή ατέλειες, δεν υπάρχει ανοχή στα ελαττώματα. Ο φόβος του να ντροπιαστούν ή να κριθούν μπορεί να υποσκάψει τις δυνατότητές τους και να τους στερήσει την ευτυχία.
Οι προκλήσεις είναι πολλές και η πρόοδος αργή. Θα διανύσουμε, όμως, όση απόσταση κι αν χρειαστεί για να σπάσουμε τα κοινωνικά καλούπια. Και αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός του βιβλίου. Δεν πρόκειται για ένα εξειδικευμένο εγχειρίδιο ανατροφής παιδιών που υπαγορεύει μια σειρά από υπέροχους-στη-θεωρία-αλλά-απίθανους-να-συμβούν-ποτέ κανόνες για γονείς που προκαλούν ενοχές. Είναι περισσότερο η οπτική γωνία τόσο της μητέρας όσο και του πατέρα που αντιμετωπίζουν τις ίδιες προκλήσεις που αντιμετωπίζετε κι εσείς αυτή τη στιγμή. Είναι αυτό που επιχειρούμε να κάνουμε τον περισσότερο καιρό, μέσα από τους περιορισμούς της ζωής και των ατελών εαυτών μας, να μεγαλώσουμε κόρες που αγαπούν τους εαυτούς τους.
Ασφαλώς σε αυτές τις σελίδες θα βρείτε συμβουλές που μπορεί να μη λειτουργήσουν για τη δική σας οικογένεια. Ίσως θα αποτελέσουν έμπνευση για να σκεφτείτε μια διαφορετική, αλλά το ίδιο αποτελεσματική, προσέγγιση που θα ταιριάζει στη δική σας μοναδική κατάσταση. Ή ίσως και όχι. Ας συμφωνήσουμε απλώς από την αρχή ότι στοχεύουμε στο να είμαστε «αρκετά καλοί γονείς».
Διαβάστε επίσης: 5 βιβλία μιλούν στα παιδιά για την ισότητα, τον ρατσισμό και τα δικαιώματα