1. Τι σε εμπνέει στην καθημερινότητά σου; Τι σε κάνει να ονειρεύεσαι;
Αισθάνομαι συχνά πως την καθημερινότητα, τη ζω χωρίς να την ζω. Επαναλαμβανόμενες ενέργειες, έντονες εναλλαγές διάθεσης, αδιάφορες ή και υπέροχες στιγμές. Και κάπου εκεί, με βρίσκει η έμπνευση. Ένας λόγος, ένα βλέμμα. Ένα χάδι ξαφνικό. Μία φράση που μου κολλάει στο μυαλό. Ο άνθρωπος. Εγώ, μέσα στο σύνολο της ανθρωπότητας. Λέγεται συχνά, πως κάποιος γίνεται ψυχολόγος, γιατί στην πραγματικότητα, αναζητά τον εαυτό του. Ίσως για τον ίδιο λόγο, να γίνεται κανείς, συγγραφέας. Ψάχνει στις λέξεις, τον εαυτό του.
2. Μια συμβουλή που θα έδινες σε έναν νέο συγγραφέα;
Αν και ασχολούμαι τα τελευταία χρόνια ως συντονίστρια σε διάφορες ομάδες δημιουργικής γραφής, απεχθάνομαι τις συμβουλές. Ας πούμε λοιπόν συστάσεις. Το βέβαιο είναι πως πρέπει να διαβάζει και να διαβάζει πολύ. Όσο το δυνατόν διαφορετικά είδη λογοτεχνίας μεταξύ τους. Να καταπιεί τα έργα, να τα αφομοιώσει και αφού τα διυλίσει, να παραγάγει ένα νέο δικό του, προσωπικό ύφος. Να φέρει στην επιφάνεια, το στίγμα του. Κι έπειτα να στρωθεί. Να γράψει πολύ. Αδιάκοπα πολύ. Και όχι μόνο το έργο που δουλεύει, αλλά και άλλα πέρα και πίσω απ αυτό. Μικρά κείμενα, ημερολόγιο, ποίηση. Να τελειοποιεί όσο μπορεί κάθε φορά, το πρωταρχικό υλικό που υπάρχει μέσα του.
3. Τρία βιβλία που διάβασες τον τελευταίο χρόνο και σου άρεσαν;
Ο Άτλας επαναστάτησε, της Άυν Ραντ. Τι να πει κανείς για αυτό το αμφιλεγόμενο θηρίο της λογοτεχνίας. Με συνεπήραν οι χαρακτήρες της, η δυναμική της πένας, του μυαλού της. Λατρεύω που καταφέρνει να φιλοσοφεί και την ίδια στιγμή να «ρομαντζάρει».
Η αλήθεια για την υπόθεση Χάρυ Κέμπερτ του Ζόελ Ντίκερ. Βιβλίο μυστηρίου με απίστευτη καθαρότητα. Τρελή πλοκή. Έχει κατηγορηθεί ακριβώς γι αυτό. Για τον καταιγισμό ανατροπών προς το τέλος του έργου κυρίως, παρόλα αυτά με συνεπήρε.
Η Καρδερίνα της Ντόνα Ταρτ. Η επιτομή της λογοτεχνίας. Γραφή μαγική. Μεστό, συμπαγές, με μια δύναμη που νιώθεις πως κρατάς κομμάτι βράχου στο χέρι. Είναι από τα βιβλία που σε ξεθεμελιώνουν και αναφωνείς: Αυτό είναι γραφή!
4. Τι είδος βιβλίων σου αρέσει να γράφεις;
Με έχει προβληματίσει πολύ στο παρελθόν. Μου αρέσει να γράφω κι αυτό τα εμπεριέχει όλα. Νιώθω τόσο διαφορετική κάθε στιγμή, που θα ήταν δύσκολο να ακολουθήσω τυφλά ένα είδος. Αγαπώ το λυρισμό την ίδια στιγμή που τρελαίνομαι με τον ωμό ρεαλισμό. Λατρεύω τις εκτενείς περιγραφές, το ίδιο με τις λιτές, κοφτές, στακάτες φράσεις. Έχω καταπιαστεί με νουβέλα, ποιητική πρόζα, ιστορία μυστηρίου με τον έρωτα να κυριαρχεί παντού. Δεν καταπιέζομαι, δεν περιορίζομαι, θέλω να νιώθω γραφιάς παντός καιρού.
*Βρείτε τη Φωτεινή Ναούμ και στο Facebook. Tο νέο της βιβλίο «Υγρή Πόλη» είναι ένα απολαυστικό μυθιστόρημα με πολυσύνθετους χαρακτήρες στην Κομοτηνή του ’50.